Φυσικά δεν αναφερόμαστε στο περήφανο γκολ των εργατών-στρατιωτών-ποδοσφαιριστών της Λαϊκής Δημοκρατίας της Βορείου Κορέας κατά της πανίσχυρης (ποδοσφαιρικά) Βραζιλίας, αλλά στην μεγάλη ταξική τρικυμία που συγκλονίζει ένα φαινομενικά ασήμαντο λιμάνι, με πολιτικές, διπλωματικές και άλλες προεκτάσεις.
Μετά από μια απαραίτητη ανάπαυλα από τον πολυήμερο λουλουδοπόλεμο στον χιλιοτραγουδισμένο Πειραιά (βλέπε και εδώ), οι μπουρλοτιέρηδες μας, έβαλαν πλώρη για έναν σχετικά άγνωστο στους πολλούς, λιμάνι, αλλά με μεγάλη σημασία για τα εγχώρια εφοπλιστικά συμφέροντα, όπως θα δούμε παρακάτω.
Εδώ και δύο εβδομάδες τα «ταξικά ναυτεργατικά σωματεία» ΠΕΜΕΝ-ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ εφαρμόζοντας απόφαση της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας (ΠΝΟ) έχουν καταλάβει τις μπουκαπόρτες από τα οχηματαγωγά RΟPΑΧ I & ΙΙ με αίτημα να προσληφθούν και έλληνες ναυτικοί στα πληρώματα των δύο πλοίων, που απαρτίζονται από αλλοδαπούς, ανασφάλιστους και χαμηλόμισθους. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο τοπικός εισαγγελέας μετά από αίτημα της πλοιοκτήτριας εταιρίας, διέταξε την άμεση λύση της κατάληψης στα δύο πλοία.
Τι περίεργο, όμως! Το λιμενικό και η αστυνομία της Κορίνθου στην αρχή έκαναν πως δεν άκουγαν. Κατόπιν δήλωσαν πως «δεν έχουν αρκετές δυνάμεις» και δεν μπορούν να τα βάλουν με τους θαλασσόλυκους του ΠΑΜΕ, πως είναι αναρμόδιοι, κτλ κτλ. Άσε που κάνει πολύ ζέστη και είναι ανάγκη οι υδρόμπατσοι να προστατεύονται από τον καυτό ήλιο με τέντες.
«Τέντες;!…»
Κάπως έτσι ενεπλάκη και το όνομα του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ιωάννη Τέντε. Για να μην διασυρθεί τελείως το κύρος του ανώτατου εισαγγελικού λειτουργού, διατάχθηκε από την εισαγγελία του Άρειου Πάγου να διατυπωθούν γραπτώς εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος οι λόγοι που δεν επεμβαίνει το λιμενικό, κ.τ.λ., κ.τ.λ. και βλέπουμε. Την ίδια ώρα ξεκινά πολυήμερη διαπραγμάτευση ανάμεσα στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, εκπροσώπων των ναυτεργατών και της πλοιοκτήτριας εταιρίας η οποία όμως δεν προσέρχεται και απειλεί με προσφυγή στην ΕΕ.
Τα ανυπόφορα πουλέν του εφοπλιστή Αλαφούζου (ΣΚΑΙ-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ) καθημερινά χαλούν τον κόσμο για την «νέα συνδικαλιστική αυθαιρεσία» του ΠΑΜΕ και θα έχουν προφανώς τους λόγους τους. Όπως και οι λοιποί τηλεοπτικοί σταθμοί που ανήκουν επίσης σε εφοπλιστές, και κάνουν πως δεν βλέπουν…
Τι συμβαίνει με την «τελευταία κομμουνιστική χώρα της Ευρώπης», που λένε και οι εθνικισταί;
Η απάντηση δεν βρίσκεται βέβαια στις ντουντούκες των Κανάρηδων της «εργατικής τάξης» που έχουν την μαγική ιδιότητα να γητεύουν τις πάνοπλες διμοιρίες, τους αστυνομικούς διοικητές και τους υπουργούς που εγκαταλείπουν, χωρίς δεύτερη κουβέντα, υπουργικά γραφεία και νομοσχέδια στη μέση, για να στρογγυλοκαθίσει το ΠΑΜΕ και να κάνει «κατάληψη».
Ο μαινόμενος εφοπλιστικός ανταγωνισμός σε μια «αγορά», όπως αυτή της θαλάσσιας εμπορευματικής σύνδεσης Ελλάδας-Ιταλίας, που εμφανίζει σημαντική πτώση κερδών, δεν θα μπορούσε να αντέξει εύκολα τον ερχομό ενός νέου ανταγωνιστή, με φθηνότερα δρομολόγια για μεταφορά φορτηγών, σε πιο συμφέρουσα γραμμή (Κόρινθος-Ραβέννα αντί για Πάτρα-Ανκόνα) και μάλιστα επιδοτούμενη από πρόγραμμα της ΕΕ.
Έχουν δίκιο, λοιπόν, να γκρινιάζουν οι “εγχώριοι” εφοπλιστές (Παναγόπουλοι, Βαρδινογιάννηδες, κ.λπ.) για την «κατάφωρη αδικία και τον αθέμιτο ανταγωνισμό εις βάρος της ελληνικής ναυτιλίας». Και να εκβιάσουν εμμέσως ότι, αν δεν τηρηθούν οι «κανόνες ανταγωνισμού», θα αλλάξουν σημαία με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
Και αφού δεν μπορεί να δώσει τη λύση η «ελεύθερη αγορά», ας τη δώσει ο κομματικός στρατός!
Είναι φανερό ότι όσο αγριεύουν τα πράγματα στον κοινωνικό χώρο, τόσο θα πληθαίνουν οι βαρύγδουπες κινηματικές «νίκες», οι συμβολικές καταλήψεις υπουργείων και άλλων δημοσίων κτιρίων και οι πολυπληθείς παρελάσεις «αδρανών υλικών».
Ποιος είπε ότι η «εργατική τάξη» με μπροστάρηδες τα «ταξικά» συνδικάτα δεν μπορεί να βάλει γκολ στα γήπεδα των σκληρών κοινωνικών αναμετρήσεων, κόντρα στην αφρόκρεμα του διεθνούς και ντόπιου τζετ σετ;
Φυσικά δεν αναφερόμαστε στο περήφανο γκολ των εργατών-στρατιωτών-ποδοσφαιριστών της Λαϊκής Δημοκρατίας της Βορείου Κορέας κατά της πανίσχυρης (ποδοσφαιρικά) Βραζιλίας, αλλά στην μεγάλη ταξική τρικυμία που συγκλονίζει ένα φαινομενικά ασήμαντο λιμάνι, με πολιτικές, διπλωματικές και άλλες προεκτάσεις.
Μετά από μια απαραίτητη ανάπαυλα από τον πολυήμερο λουλουδοπόλεμο στον χιλιοτραγουδισμένο Πειραιά (βλέπε και εδώ), οι μπουρλοτιέρηδες μας, έβαλαν πλώρη για έναν σχετικά άγνωστο στους πολλούς, λιμάνι, αλλά με μεγάλη σημασία για τα εγχώρια εφοπλιστικά συμφέροντα, όπως θα δούμε παρακάτω.
Εδώ και δύο εβδομάδες τα «ταξικά ναυτεργατικά σωματεία» ΠΕΜΕΝ-ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ εφαρμόζοντας απόφαση της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας (ΠΝΟ) έχουν καταλάβει τις μπουκαπόρτες από τα οχηματαγωγά RΟPΑΧ I & ΙΙ με αίτημα να προσληφθούν και έλληνες ναυτικοί στα πληρώματα των δύο πλοίων, που απαρτίζονται από αλλοδαπούς, ανασφάλιστους και χαμηλόμισθους. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο τοπικός εισαγγελέας μετά από αίτημα της πλοιοκτήτριας εταιρίας, διέταξε την άμεση λύση της κατάληψης στα δύο πλοία.
Τι περίεργο, όμως! Το λιμενικό και η αστυνομία της Κορίνθου στην αρχή έκαναν πως δεν άκουγαν. Κατόπιν δήλωσαν πως «δεν έχουν αρκετές δυνάμεις» και δεν μπορούν να τα βάλουν με τους θαλασσόλυκους του ΠΑΜΕ, πως είναι αναρμόδιοι, κτλ κτλ. Άσε που κάνει πολύ ζέστη και είναι ανάγκη οι υδρόμπατσοι να προστατεύονται από τον καυτό ήλιο με τέντες.
«Τέντες;!…»
Κάπως έτσι ενεπλάκη και το όνομα του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ιωάννη Τέντε. Για να μην διασυρθεί τελείως το κύρος του ανώτατου εισαγγελικού λειτουργού, διατάχθηκε από την εισαγγελία του Άρειου Πάγου να διατυπωθούν γραπτώς εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος οι λόγοι που δεν επεμβαίνει το λιμενικό, κ.τ.λ., κ.τ.λ. και βλέπουμε. Την ίδια ώρα ξεκινά πολυήμερη διαπραγμάτευση ανάμεσα στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, εκπροσώπων των ναυτεργατών και της πλοιοκτήτριας εταιρίας η οποία όμως δεν προσέρχεται και απειλεί με προσφυγή στην ΕΕ.
Τα ανυπόφορα πουλέν του εφοπλιστή Αλαφούζου (ΣΚΑΙ-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ) καθημερινά χαλούν τον κόσμο για την «νέα συνδικαλιστική αυθαιρεσία» του ΠΑΜΕ και θα έχουν προφανώς τους λόγους τους. Όπως και οι λοιποί τηλεοπτικοί σταθμοί που ανήκουν επίσης σε εφοπλιστές, και κάνουν πως δεν βλέπουν…
Τι συμβαίνει με την «τελευταία κομμουνιστική χώρα της Ευρώπης», που λένε και οι εθνικισταί;
Η απάντηση δεν βρίσκεται βέβαια στις ντουντούκες των Κανάρηδων της «εργατικής τάξης» που έχουν την μαγική ιδιότητα να γητεύουν τις πάνοπλες διμοιρίες, τους αστυνομικούς διοικητές και τους υπουργούς που εγκαταλείπουν, χωρίς δεύτερη κουβέντα, υπουργικά γραφεία και νομοσχέδια στη μέση, για να στρογγυλοκαθίσει το ΠΑΜΕ και να κάνει «κατάληψη».
Ο μαινόμενος εφοπλιστικός ανταγωνισμός σε μια «αγορά», όπως αυτή της θαλάσσιας εμπορευματικής σύνδεσης Ελλάδας-Ιταλίας, που εμφανίζει σημαντική πτώση κερδών, δεν θα μπορούσε να αντέξει εύκολα τον ερχομό ενός νέου ανταγωνιστή, με φθηνότερα δρομολόγια για μεταφορά φορτηγών, σε πιο συμφέρουσα γραμμή (Κόρινθος-Ραβέννα αντί για Πάτρα-Ανκόνα) και μάλιστα επιδοτούμενη από πρόγραμμα της ΕΕ.
Έχουν δίκιο, λοιπόν, να γκρινιάζουν οι “εγχώριοι” εφοπλιστές (Παναγόπουλοι, Βαρδινογιάννηδες, κ.λπ.) για την «κατάφωρη αδικία και τον αθέμιτο ανταγωνισμό εις βάρος της ελληνικής ναυτιλίας». Και να εκβιάσουν εμμέσως ότι, αν δεν τηρηθούν οι «κανόνες ανταγωνισμού», θα αλλάξουν σημαία με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
Και αφού δεν μπορεί να δώσει τη λύση η «ελεύθερη αγορά», ας τη δώσει ο κομματικός στρατός!
Είναι φανερό ότι όσο αγριεύουν τα πράγματα στον κοινωνικό χώρο, τόσο θα πληθαίνουν οι βαρύγδουπες κινηματικές «νίκες», οι συμβολικές καταλήψεις υπουργείων και άλλων δημοσίων κτιρίων και οι πολυπληθείς παρελάσεις «αδρανών υλικών».
Ακόμα και μια συμβολική Οκτωβριανή «κατάληψη» της Βουλής να περιμένουμε με φόντο τις δημοτικές (και όχι μόνο…) εκλογές!
(Δημοσιεύτηκε από Συσπείρωση Αναρχικών)
http://anarchypress.gr/
Ακόμα και μια συμβολική Οκτωβριανή «κατάληψη» της Βουλής να περιμένουμε με φόντο τις δημοτικές (και όχι μόνο…) εκλογές!
*(Δημοσιεύτηκε από Συσπείρωση Αναρχικών)
http://anarchypress.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου