ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ - ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΚΑΤΕΡΓΑ

Μια μικρή πόλη: Δέκα χιλιάδες άνθρωποι δουλεύουμε στα τηλεφωνικά κέντρα.




Οι πιο τυχεροί εργαζόμαστε ως άμεσο προσωπικό της εταιρείας την οποία εκπροσωπούμε, αν και με το διαρκή κίνδυνο το τμήμα μας να

διαλυθεί και να παραδοθεί σε outsourcing (υπεργολάβους). Οι λιγότερο τυχεροί, είμαστε ενοικιαζόμενοι. Εγκατεστημένοι στην εταιρεία-

υπεργολάβο, ισχυριζόμαστε ότι “ανήκουμε στην μεγάλη οικογένεια” της Εθνικής Τράπεζας, της Apple, της Tellas, της Vodafone κι ας μην

έχουμε δει ούτε σε φωτογραφία το κτίριό τους. Τον ένα μήνα νοικιασμένοι στην μία εταιρεία, τον επόμενο στην άλλη, με μηνιαίες ή

δίμηνες συμβάσεις, πάντα στο κυνήγι του “στόχου απόδοσης” και με το φόβο της απόλυσης να κρέμεται πάνω απ' το κεφάλι μας.



- Στις εταιρείες δημοσκοπήσεων, το ωράριο τηρείται ευλαβικά, οι απουσίες καταμετρώνται, υπογράφουμε στην

είσοδο και την έξοδο. Η αμοιβή εδώ είναι με το κομμάτι με κάθε δημοσκοπικό φύλλο που συμπληρώνουμε. Δεν παίρνουμε επίδομα

αδείας, δώρα και ό,τι άλλο αναλογεί σε εξαρτημένη σχέση εργασίας. Πολλές φορές δεχόμαστε κλήση μέσα στη νύχτα, όπου μας

ανακοινώνεται ότι δε θα χρειαστεί να έρθουμε στη δουλειά μέχρι νεοτέρας.



- Στα ξενόγλωσσα call center, κάνουμε τους Άγγλους, τους Ισπανούς ή τους Γερμανούς, κατά περίπτωση. Προσοχή μην

καταλάβει ο πελάτης ότι είσαι Έλληνας, ότι αμείβεσαι με μισθό Ελλάδας, ενώ ο πελάτης πλήρωσε για Γερμανικό προϊόν.



- Στα κάτεργα τύπου Teleperformance, Icap, Newsphone, όταν πρέπει να σου κάνουν αορίστου, μας λύνουν τη σύμβαση και μας

μεταφέρουν στην διπλανή εταιρεία – φάντασμα, έτσι ώστε να παραμείνουμε ενοικιαζόμενοι, δίμηνοι, εργαζόμενοι-λάστιχο μέχρι τέλους.

Η εταιρεία φάντασμα μας νοικιάζει στην Τeleperformance, αυτή με τη σειρά της μας ξανανοικιάζει, κι εμείς, υπάλληλοι είκοσι

διαφορετικών εταιρειών ταυτόχρονα, σηκώνουμε το τηλέφωνο χαμογελαστοί: “πώς μπορώ να εξυπηρετήσω;”



- Σε όλα τα τηλεφωνικά κέντρα, ερχόμαστε αντιμέτωποι με την αυξανόμενη εντατικοποίηση του ελέγχου,

την επικρότηση του ρουφιανέματος και το προμοτάρισμα του ανταγωνισμού μεταξύ των συναδέλφων.



- Τα επιχειρησιακά σωματεία ελάχιστα (Wind, Vodafone,HOL) και σε διαρκή σύγκρουση με την εργοδοσία.



Στις υπόλοιπες εταιρείες, αρκεί να μας ξεφύγειη λέξη “σωματείο” ή “απεργία”, για ναεισπράξουμε την απάντηση:

“Περάστε απ' το λογιστήριο”.



Σαν να μην τους έφταναν όλα αυτά, η έλευση της τρόικας ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ που προσπάθησαν να μας

παρουσιάσουν ότι είναι η μόνη λύση, μας γυρίζει αιώνες πίσω σε συνθήκες σύγχρονης δουλείας. Ο μπαμπούλας της χρεωκοπίας προβάλλεται καθημερινά από όλο το πολιτικό προσωπικό ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ καθώς και τους

καλοπληρωμένους δημοσιογράφους-υπηρέτες τους στα ΜΜΕ. Αλλά τα μέτρα σε εργασιακό και ασφαλιστικό δεν είναι οικονομικού χαρακτήρα. Η επίθεση που έχουν εξαπολύσει είναι βαθειά πολιτική. Καταργούν δικαιώματα και κατακτήσεις που έχουν απομείνει και τα οποία αποτέλεσαν τα πρώτα συστατικά συγκρότησης της εργατικής τάξης και των αγώνων της. Φανερώνεται πλέον ο ξεκάθαρος στόχος του κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου, η πλήρης και άνευ όρων υποταγή των εργαζομένων στις ορέξεις τους. Επιδιώκουν όχι μόνο να αυξήσουν τα κέρδη τους σε συνθήκες κρίσης αλλά

κυρίως να βάλουν εμπόδια στην από την αρχή συγκρότηση της εργατικής τάξης. Καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις και με 500 ευρώ μισθό μας θέλουν μαθητευόμενους στην υποταγή και την ατομική διαπραγμάτευση. Και ενώ θα είμαστε

τη μια περίοδο άνεργοι, την άλλη ανασφάλιστοι, την τρίτη με ένα – δυο μήνες σύμβαση και ξανά απ' την αρχή, απαιτούνται 40 χρόνια δουλειάς με ένσημα για να μπορέσουμε να πάρουμε σύνταξη-επίδομα 360 ευρώ. Άπιαστο

“όνειρο” ακόμα και στις σημερινές συνθήκες της μακροχρόνιας ανεργίας και της ελαστικής εργασίας. Η κοινωνική ασφάλιση καταργείται πλήρως και γίνεται πλέον ατομική υπόθεση. Η σύνταξη μετατρέπεται σε προνοιακό επίδομα για

τον “άλλο” κόσμο. Όσο για την περίθαλψη όποιος έχει χρήματα θα έχει και την υγειά του.



Απέναντι σε αυτή την επίθεση που ανατρέπει όλη την εργατική νομοθεσία μετατρέποντας τους εργαζόμενους σε δούλους πρέπει να ορθώσουμε το ανάστημα μας, να ξεσηκωθούμε! Απέναντι στην ατομική διαπραγμάτευση να μην

μείνει κανένας μόνος του απέναντι στο αφεντικό, να υπερασπιστούμε τις συλλογικές συμβάσεις και να παλέψουμε για νέες. Το σάπιο και βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα δεν διορθώνεται. Το μόνο που έχει να μας προσφέρει είναι δυστυχία

και εξαθλίωση. Να διεκδικήσουμε τις ζωές μας πίσω και όλα αυτά που μας ανήκουν. Όλοι μαζί να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας. Να ενωθούμε με τους εκατοντάδες χιλιάδες που πλημμύρισαν τους δρόμους στην απεργία της 5ης Μαΐου.

Η μόνη ελπίδα βρίσκεται στους αγώνες... αυτός είναι και ο φόβος τους!





ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ



ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ, ΤΡΙΤΗ 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 10:30 ΜΟΥΣΕΙΟ



***



πρωτοβουλία εργαζομένων στα τηλεφωνικά κέντρα "no dial zone"



nodial@espiv.net