Μετά από μερικά μέτρα, έγινε αντιληπτή η παρουσία μιας συμμορίας που είχε λάβει θέσεις πάνω στις γραμμές του τρένου και αποτελείτο από περίπου 120 άτομα. Μαζί τους ήταν και ο γιος του Αντόνιο Λούνα (γραμματέα του Οργανισμού Σιδηροδρόμων και μέλους του συνδικαλιστικού οργάνου των σιδηροδρομικών) ο οποίος δρούσε προβοκατόρικα απ' την αρχή των γεγονότων. Ο αποκλεισμός των γραμμών σε αυτό το σημείο ήταν αδύνατος εξαιτίας της παρουσίας της συμμορίας και της αστυνομίας. Έτσι, η πορεία συνέχισε προς το πίσω μέρος του σταθμού και κατόπιν προς τα περίχωρα του σταθμού Hipólito Irigoyen, όπου και οι οργανώσεις αποφάσισαν να καταλάβουν τις γραμμές. Μέχρι εκείνο το σημείο, η συμμορία ακολουθούσε την πορεία βαδίζοντας πάνω στις γραμμές και οι δυνάμεις ασφαλείας ακολουθούσαν επίσης από κοντινή απόσταση. Στο ύψος της γέφυρας Bosch, οι διαδηλωτές επιχείρησαν εκ νέου να καταλάβουν τις γραμμές, πράγμα που δεν κατέστη δυνατό λόγω της επίθεσης με πέτρες που εξαπέλυσε η συνδικαλιστική συμμορία. Η αστυνομία , κατά παράβαση καθήκοντος, έδρασε σε πλήρη συντονισμό με τη συμμορία πυροβολώντας με πλαστικες σφαίρες κατά των διαδηλωτών.
Μετά από αυτές τις εξελίξεις, οι συμμετέχοντες στην κινητοποίηση αποφάσισαν μετά από έκτακτη συνέλευση να αποσυρθούν και να καλέσουν συνέλευση για τις 21 του μηνός για να συζητήσουν μελλοντικές δράσεις.
Λίγο πριν τελειώσει η έκτακτη συνέλευση, η συμμορία κατέβηκε απ' τις γραμμές στο δρόμο και άρχισε να εκσφενδονίζει βροχή από πέτρες. Έτσι, όμως, επανεξοπλίστηκε η περιφρούρηση της κινητοποίησης αναγκάζοντας σε υποχώρηση τους επιτιθέμενους. Αλλά η αστυνομία κάλυψε την υποχώρηση της συμμορίας, προστατεύοντάς την πίσω απ' τα περιπολικά. Κατόπιν η πορεία σταμάτησε, συμπτύχθηκε και διαλύθηκε. Εκείνη τη στιγμή η αστυνομία άνοιξε τον κλοιό και άφησε να περάσουν οι δολοφόνοι. Αυτοί έδρασαν επαγγελματικά, καλύπτοντας το χέρι με το οποίο πυροβόλησαν για να μη μείνουν τα μόρια πυρίτιδας στο χέρι του σκοπευτή, αφού αυτή μπορεί να ανακαλυφθεί μέχρι και 2 εβδομάδες αργότερα. Οι σκοπευτές ήταν δύο, ένας με ένα περίστροφο των 38mm και ένας με ένα των 22mm. Αυτός με το 38άρι γέμισε 2 φορές τη θαλάμη όπως αποδεικνύουν οι κάλυκες που βρέθηκαν. Σημαντικό είναι πως και οι δύο έριχναν στο ψητό, με πρόθεση να σκοτώσουν. Η συντρόφισσα Έλσα Ροντρίγκες χτυπήθηκε στο κεφάλι απ' τα 200 μέτρα, πράγμα που ενδεχομένως σημαίνει την ύπαρξη και τρίτου σκοπευτή.
Εκτός του Μαριάνο Φερέιρα και της Έλσα Ροντρίγκες, τραυματίστηκαν στο πόδι από σφαίρες και οι Νέλσον Αγκίρε και Αριέλ Πίντος.
Στο χώρο των συγκρούσεων υπάρχει μια αφετηρία λεωφορείων. Τόσο οι κάμερες της αφετηρίας όσο και αυτές των εργοστασίων της περιοχής πρέπει να κατέγραψαν τα γεγονότα, τα οποία καταγράφηκαν και από κάμερες του C5N.
Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθεί κι άλλο ένα ειδεχθές συμβάν. Με το Μαριάνο Φερέιρα θανάσιμα τραυματισμένο, η αστυνομία δεν επιλήφθηκε του θέματος. Ήταν η αποφασιστικότητα των συντρόφων του που επέτρεψε να σταματήσει ένα περαστικό ασθενοφόρο και να παραλάβει το Μαριάνο και την Έλσα.
Σε κάθε βαγόνι του σιδηρόδρομου Roca μπορείς να διαβάσεις ένα αυτοκόλλητο που λέει «Θα επιληφθούμε όλων όσα δεν επιλαμβάνεται η αστυνομία», υπογεγραμμένο απ' το συνδικάτο της UF υπό τον τίτλο «Εργαζόμενοι Σιδηροδρομικοί».
Ο ίδιος ο Χοσέ Πεντράσα, τωρινό στέλεχος της UF, αναγνωρίστηκε ως οργανωτής της συμμορίας ενώ ο Πάμπλο Ντίας, άλλο ηγετικό στέλεχος της UF είχε δηλώσει: «Όσο είμαστε εμείς, δε θα επιτρέψουμε κανένα αποκλεισμό των γραμμών» (Infobae, 20/10).
Όλα τα ίχνη των δολοφόνων αποκαλύπτονται.
μεταφραση απο: http://po.org.ar/articulo/po1151076/como-ocurrieron-los-hechos
συνδεσμος: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1218063
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου