ΤΑ...ΔΥΣΚΟΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΜΙΑΝΤΟΥ

Από τις 8 το πρωί δεύτερη μέρα του Πάσχα, άρχισαν να ρίχνουν (με μπουλντόζες) τα λυόμενα, αφού περιέζωσαν τον χώρο με κλούβες, διμοιρίες και ασφαλίτες, ενώ κόσμος ήταν ακόμα μέσα - κάποιοι κοιμοταν κιόλας!Στα λυομενα καλων τεχνων ειχε και εχει ακομη αρκετες καταληψεις απο ατομα που μενουν εκει και απο ¨συλλογικοτητες¨ π.χ. street attack, tehtle mehtle κλπ και  οι ανθρωποι αυτοι βρεθηκαν σε μια πρωτοφανη επιθεση των διαφορων μηχανισμων του κρατους μεσα σε χωρο οπου  υφισταται σαν εννοια το πανεπιστημιακο ασυλο.
Κανένας από τους κυρίως μετανάστες εργάτες δεν είχε ενημερωθεί για τον κίνδυνο του αμίαντου! Κανένας δεν είχε το παραμικρό μέτρο ασφαλείας! Ακόμα και οι μπάτσοι και οι ασφαλίτες όταν κατάλαβαν τι έγινε, δεν έβλεπαν την ώρα να φύγουν... Φυσικά για εργοδηγούς, άδεια κατεδάφισης, μέτρα προστασίας για να μην εξαπλωθεί η αμιαντόσκονη στους γύρω χώρους, ούτε κουβέντα... Και όλα αυτά με παρουσία εισαγγελέα! Μπροστά στη σκανδαλώδη δολοφονική αδιαφορία, η κουβέντα για την καταπάτηση του ασύλου έρχεται δεύτερη...

ΥΓ:Πιο πανω, φωτογραφίες από τις αμιαντούχες στέγες, την εισαγγελέα, τους αρχιμπάτσους και ασφαλίτες που "δεν ξέραν, δεν είδαν, δεν άκουσαν" και από τους εργάτες που ήρθαν ανυποψίαστοι για το μεροκάματο της βουτιάς στην αμιαντόσκονη...
Οσο για το οτι εγινε "επιχειρηση"σε πανεπιστημικο χωρο ειναι προφανες ακομα και για αυτους που δεν γνωριζουν στην τελευταια φωτογραφια.