Σχετικά με τα όσα αναφέρετε σε σχόλιο της εφημερίδας σας (http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=5792595&publDate=17/8/2010 ) σχετικά με τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που υπέγραψε ο Σύλλογος Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ) θα θέλαμε να παρατηρήσουμε τα ακόλουθα. Ο συντάκτης του άρθρου μπορεί να μην παρέλειψε, με επιμέλεια που θα ζήλευε και το συνδικαλιστικό της Ασφάλειας, να αναφερθεί στις πολιτικές τοποθετήσεις της πλειοψηφίας του ΔΣ του ΣΕΦΚ, όμως παρέλειψε να αναφερθεί στην ουσία του ζητήματος. Ο ΣΕΦΚ κατήγγειλε την ισχύουσα ΣΣΕ το Γενάρη και μετά ήταν σε διαδικασία διαπραγματεύσεων αρχικά και μεσολάβησης στον ΟΜΕΔ μετά. Η σύμβαση που υπογράψαμε ήταν η πρόταση του μεσολαβητή. Όπως είναι γνωστό, εάν δεν γίνει αποδεκτή από την εργατική πλευρά η πρόταση του μεσολαβητή, μετά δεν μπορεί να υπάρξει προσφυγή στη διαιτησία και πρέπει να ξεκινήσει η διαδικασία από την αρχή. Επειδή, όμως, θα είχαν περάσει 6 μήνες από την καταγγελία της σύμβασης, αυτή θα έπαυε να ισχύει. Καθώς στον κλάδο μας υπάρχουν μόνο συμβάσεις ορισμένου χρόνου αυτό θα σήμαινε ότι οι εργαζόμενοι καθηγητές φροντιστηρίων θα υπέγραφαν ατομικές συμβάσεις το Σεπτέμβρη χωρίς κατώτερες αμοιβές, χωρίς αργίες και διακοπές, χωρίς κανένα απολύτως δικαίωμα. Αποδεχτήκαμε, επομένως, μια σύμβαση που διατηρεί όλες τις θεσμικές κατακτήσεις του ΣΕΦΚ (45λεπτο μάθημα, υποχρεωτικές αργίες και ημέρες διακοπών που αμείβονται, υποχρεωτική επαναπρόσληψη εγκύων συναδέλφων, αμειβόμενες ενημερώσεις και επιτηρήσεις) και έχει μισθολογικές αυξήσεις ανάλογες με αυτές της ΕΓΣΣΕ. Με αυτό τον τρόπο καταφέραμε ο κλάδος των εργαζόμενων καθηγητών φροντιστηρίων Μέσης Εκπαίδευσης στην Αττική να συνεχίσει να έχει σύμβαση και δικαιώματα. Γιατί δεν είχαμε το δικαίωμα ως σωματείο να απεμπολήσουνε μια συλλογική σύμβαση που με αγώνες κατακτήσαμε στο όνομα μιας υποτιθέμενης γραμμής ʽταξικής καθαρότηταςʼ, ούτε μπορούσαμε να στείλουμε τις/τους συναδέλφους να πηγαίνουν το Σεπτέμβρη να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις πείνας και εξευτελισμού. Ξέρετε πολύ καλά ότι τα σωματεία συχνά βρίσκονται μπροστά σε εκβιασμούς στη διαδικασία της μεσολάβησης. Ο Ν. 1876/90, που ρυθμίζει μέχρι τώρα τη διαδικασία της μεσολάβησης και διαιτησίας, περιλαμβάνει αυτούς τους θεσμικούς εκβιασμούς για τα σωματεία, όπως είναι η υποχρέωση αποδοχής της πρότασης του μεσολαβητή, γιατί στον πυρήνα του είναι ένας νόμος ταξικής συνεργασίας και ταξικής ειρήνης. Μόνο που το νόμο αυτό τον ψήφισε η Οικουμενική Κυβέρνηση στην οποία συμμετείχε και το ΚΚΕ. Αυτό γιατί το αποσιωπάτε; Εκτός και εάν θα έπρεπε να ακολουθήσουμε το δρόμο του ʽΒύρωναʼ, του ιστορικού σωματείου της ξενόγλωσσης εκπαίδευσης, στο οποίο πλειοψηφούν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Εκεί, όπως ξέρετε, η αποτυχία της πλειοψηφίας του ʽΒύρωναʼ να απαντήσει στις μεθοδεύσεις των εργοδοτών οδήγησε στο να έχει εδραιωθεί εργοδοτικό σωματείο, που κάνει εκλογές με μπράβους και λίστες καθηγητών κατευθείαν από τους εργοδότες, και το οποίο κατάφερε να έχει επιβάλει να είναι η δική του σύμβαση υποχρεωτική, σύμβαση κατά πολύ χειρότερη από αυτή που υπέγραφε παλιά ο ʽΒύρωναςʼ. Ποια ήταν η απάντηση της πλειοψηφίας του ΠΑΜΕ στο ʽΒύρωναʼ; Αντί να δώσει τη μάχη της μαζικοποίησης, προτίμησε να διεκδικήσει να ʽεκπροσωπήσειʼ και άλλους κλάδους, όπως τους εργαζόμενους καθηγητές σε φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης, υπονομεύοντας τη δράση του ΣΕΦΚ. Πόσο ταξική είναι η γραμμή της πλειοψηφίας του ʽΒύρωναʼ που προτείνει Σχέδιο Συλλογικής Σύμβασης που αποδέχεται τα ʽμπλοκάκιαʼ, τα οποία στο χώρο μας χάρη στη δράση του ΣΕΦΚ απαγορεύονται, και που προτείνει διαχωρισμό ʽεπαρκιούχωνʼ και ʽπτυχιούχωνʼ στα Κέντρα Ξένων Γλωσσών, αποδεχόμενη πλήρως μια αντιδραστική συντεχνιακή λογική; Όμως, νομίζουμε ότι το πρόβλημα δεν είναι η σύμβαση του ΣΕΦΚ, ή η διάθεση του συντάκτη σας να ασκήσει συναδελφική ή συντροφική κριτική. Το θέμα είναι η βαθιά παραταξιακή αντίληψη που θέλει τα σωματεία να είναι ταξικά όχι με βάση τη δράση τους, την ανεξαρτησία τους από το κράτος και τα αφεντικά, αλλά με βάση τις παρατάξεις στο εσωτερικό τους. Είναι η λογική που λέει ότι κάθε σωματείο στο οποίο δεν πλειοψηφεί το ΠΑΜΕ είναι εργοδοτικό. Είναι η άρνηση κάθε αγωνιστικού συντονισμού και αλληλεγγύης ανάμεσα στα ταξικά σωματεία. Είναι η συστηματική παραπληροφόρηση για τη δράση ακηδεμόνευτων μαχόμενων σωματείων όπως ο ΣΕΦΚ, που αντικειμενικά δημιουργεί σύγχυση στους εργαζομένους και υπονομεύει τη δράση αυτών των σωματείων. Για εμάς η διαχωριστική γραμμή είναι μία. Αυτή που διαχωρίζει τους εργαζομένους από το κεφάλαιο, την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, την ΕΕ, το ΔΝΤ, τον υποταγμένο συνδικαλισμό. Μόνο που για να χαράξουμε αυτή τη διαχωριστική γραμμή θα πρέπει να παλέψουμε και για την ενότητα, τη συναδελφικότητα και την αλληλεγγύη των εργαζομένων μέσα στον αγώνα. Μόνο έτσι θα μπορέσει το εργατικό κίνημα να κερδίσει στη μάχη ενάντια στις πολιτικές του ʽΜνημονίουʼ και να ανοίξει δρόμους για την κοινωνική χειραφέτηση και για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ (ΣΕΦΚ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου