ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟ ΑΝΑKATAΣΚΕΥΗ

KONTI: Όλοι στη πύλη του εργοστασίου, Τρίτη 9/11 στις 12.00πμ

Στη σημερινή 5η συνάντηση του Σωματείου Εργαζομένων ΚΟΝΤΙ- Επιτροπή Αγώνα έγινε ενημέρωση για τη συνάντηση που πρόκειται να γίνει την Τρίτη, 9/11 στις 1.00μμ με τη διοίκηση της εταιρείας, παρουσία υψηλόβαθμων στελεχών της ArcelorMittal.



Το σωματείο καλεί σε παράσταση διαμαρτυρίας στις 12.00πμ στην πύλη του εργοστασίου της ΚΟΝΤΙ, στη Β’ ΒΙΠΕ Βελεστίνου (Βόλος), σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη μέχρι τώρα στάση της διοίκησης που από τη μια κρατά για σχεδόν τρίτο μήνα το σύνολο του προσωπικού σε διαθεσιμότητα και από την άλλη εκβιάζει την επαναλειτουργία του με απολύσεις του 50% του εργατικού δυναμικού, διαφορετικά θα το κλείσει οριστικά.



Ο αγώνας δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους της ΚΟΝΤΙ αλλά ολόκληρη την εργατική τάξη της Μαγνησίας και όλης της Ελλάδας, καθώς το κομβικό ζήτημα που θέτουν οι εργαζόμενοι είναι ότι στις σημερινές συνθήκες της κρίσης, χωρίς δουλειά δεν υπάρχει ζωή.



Η παρουσία όλων μας είναι απαραίτητη για να στηρίξουμε τον αγώνα των εργαζομένων το δικαίωμα στη δουλειά και τη ζωή των ίδιων και των οικογενειών τους.



Αγώνας μέχρι τη τελική νίκη. Μπορούμε να νικήσουμε.



Επικοινωνία με το σωματείο: http://ergatis.files.wordpress.com/2010/11/


Πρότυπο ψηφίσματος αλληλεγγύης: http://ergatis.files.wordpress.com/2010/11/

συνδεσμος σχετικος με το θεμα: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1222505
 
\

Δεν ψηφίζω - είμαι εργάτης *

Το παρακάτω μανιφέστο γράφτηκε και δημοσιεύτηκε από τον αναρχικό συνδικαλιστή Σταύρο Κουχτσόγλους στην επαναστατική συνδικαλιστική εφημερίδα «Άμυνα» (του Ηρακλή Αποστολίδη), με αφορμή τις αστικές εθνικές εκλογές του 1920. Ο Σταύρος Κουχτσόγλους είναι μια από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του ελλαδικού και διεθνούς αναρχικού κινήματος. Δραστηριοποιήθηκε στο εργατικό κίνημα κυρίως στις πόλεις της Κωνσταντινούπολης, της Αλεξάνδρειας, της Αθήνας και του Βόλου. Στην Αλεξάνδρεια συσχετίστηκε με το γνωστό Ιταλό αναρχικό Ερρίκο Μαλατέστα. Το κείμενο αποτελεί προδημοσίευση από το βιβλίο για το αναρχικό κίνημα στην Ελλάδα των εκδόσεων «Ούτε Θεός–Ούτε Αφέντης».








Παρήλθεν ήδη αιώνας αφʼ ότου οι αστοί εφεύρων το μέσον της ψήφου, δια να καταπνίγουν διʼ αυτού τους πόθους του λαού, και να τον κρατούν στην αθλιότητα, τούτου, επί τόσα έτη να κάμουν να πιστέψη ότι αυτός – ο πεινασμένος, ο κουρελιάρης, ο άθλιος – είνε ο Κυρίαρχος, αυτοί δε οι υπηρέται του. Και επί 120 έτη τώρα πίστευα κʼ εγώ ο εργάτης – βιομήχανος ή αγρότης – το ψεύδος των αυτό ως αλήθειαν την κοροιδίαν τους αυτήν ως σοβαρότητα. Και ετυραννήθην παντοιοτρόπως, και εβασανίσθην επί γενεάς γενεών δια να φέρω «τους καλυτέρους» εις τα πράγματα, όπως με υπηρετήσουν, και οι εκλεκτοί μου αυτοί υπηρέται, ερχόμενοι στα πράγματα, πρώτον μέλημα είχαν πάντοτε πως να με βυθίσουν περισσότερον μέσα στο βούρκο της αθλιότητος, απολαμβάνοντες εκ της δυστυχίας μου και ζώντες εκ του θανάτου μου.



Αρκεί πλέον ως εδώ. Παύω πλέον του να έχω τον τίτλον του Κυριάρχου με υπηρέτας. Δεν θέλω κανενός την υπηρεσίαν, διότι απεφάσισα να υπηρετήσω ο ίδιος τον εαυτόν μου. Διʼ ο αποφασίζω και λέγω.



ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ



Διότι ενόησα πλέον ότι όλοι – Μοναρχικοί, Συνταγματικοί, Δημοκράται, Σοσιαλισταί κλπ – είνε ψεύτες, και ότι όλοι αυτοί, θέλοντες να εργασθούν, προσφέρονται προθύμως να με υπηρετήσουν δήθεν, πράγματι δε να απολαύσουν αυτοί εκ των στερήσεών μου και να ζήσουν ευτυχείς αυτοί καθʼ όλην των την ζωήν εις βάρος μου, αναγκάζοντες εμένα να εργάζομαι διά να διατάσσουν αυτοί και να καρπούνται αυτοί.



ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ



Διότι δεν θέλω πλέον να εκλέγω με τα χέρια μου τους τυράννους μου, επικυρώνων ούτω κάθε τετραετίαν δια της εφευρέσεώς των – της ψήφου – το επαχθές αυτό κοινωνικόν Συμβόλαιον, το οποίον με συγκρατεί μέσα στην απόγνωσιν, στον μαρασμόν και στον θάνατον.



ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ



Διότι δεν θέλω πλέον να τρέχω κάθε 4ετίαν, σα σκύλος να εκλέξω δια της κάλπης, εγώ ο ίδιος τους τυράννους που θα λάβουν ενεργόν μέρος εις την λειτουργίαν του συστήματος αυτού, δια να κατασυντρίψουν τους αδυνάτους εάν ζητήσουν λίγο ψωμί στην πείνα τους, πληρώνων, εγώ, αυτούς διά το αποτρόπαιόν των έργον με χρήμα, με προνόμοια, με τιμάς.



ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ



Διότι έπαυσα να περιμένω πλέον την σωτηρίαν μου από το θαύμα της ψήφου μου. Πέρασε η εποχή των θαυμάτων, των μάγων, των αγίων, των πνευματιστών, της ψήφου. Σπάζω το κομβολόγιον αυτό των θαυμάτων και αναλαμβάνω την πρωτοβουλίαν μου, οργανούμενος οικονομικώς και μακράν από την πολιτικήν σαπίλαν των επιτηδείων, ως ενοήσας πλέον ότι η χειραφέτησίς μου θα συντελεσθή τότε μόνον και θα επιδοθώ ο ίδιος πλέον – δια της οργανώσεώς μου – εις την αποκατάστασιν της θέσεώς μου.



ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ



Διότι θέλω την εξαφάνισιν πλέον του αισχρού τούτου εμπορίου όπου, οι άνθρωποι αναγκάζονται να πουλούν τα χέρια τους, την ικανότητά τους, τας γνώσεις των, τα κρέατά τους, τας θυγατέρας των, τους υιούς των, τας οικογενείας των, τας φιλίας των, και να τους εκμεταλλεύωνται οι τραπεζίται, οι έμποροι, οι βιομήχανοι, οι μεσίται, η θρησκεία, η γραφειοκρατία, το κράτος, και να εκμεταλλεύεται ο ιατρός τον άρρωστο, ο παπάς τον πεθαμμένο και να τρέχουν όλοι σα στραβοί στον κατήφορο του εξευτελισμού των, προσέχοντες μόνον στο χρήμα, στην φιλοδοξία και στην απόλαυσι του κτηνώδους των εγωισμού.



ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ



Διότι θέλω την εξαφάνισιν πλέον αυτού του αγοράζοντος και πωλούντος την χαμοζωήν του, συρφετού που απαρτίζει την σημαρινήν Κοινωνίαν, και την αναδημιουργίαν μιάς νέας και ελευθέρας κοινωνίας δια των οργανώσεών μου, εντός των οποίων και μόνον το άτομον θα εύρη πλήρη την ελευθερία και την αξιοπρέπειάν του.



ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ



Διότι εκατάλαβα πλέον ότι αυτοί που παίρνουν μια ετικέττα Ελευθεροφρόνων, Φιλελευθέρων, Σοσιαλιστών κλπ. και κολλούν σαν ψείρες απάνου στην ψώρα μου με την υπόσχεσιν ότι θα την θεραπεύσουν, δεν κάμνουν τίποτε άλλο παρά να αυξάνουν την φαγούρα της, ανοίγοντες βαθύτερα τις πληγές της, να με κρατούν σε μια ελεεινοτάτη κατάστασι από την οποίαν δεν θα απαλλαχθώ παρά μόνον την ημέραν που θα τις πετάξω για πάντα από πάνω μου και θα περιορισθώ προς θαραπείαν μου εις το σανατόριον της οργανώσεώς μου.



ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ



Διότι είδα πλέον ότι διʼ αυτού του μέσου διέρχομαι όλην μου την ζωήν στον πισινό του βωδιού μου οργώνοντας την γη, με ένα τίτλο Κυριάρχου, ενώ αυτοί που με παρουσιάζονται ως Εθνικόφρονες, Φιλελεύθεροι, Σοσιαλισταί κλπ. Δια να με υπηρετήσουν δήθεν, απολαμβάνουν όλας τας φυσικάς καλλονάς, ακούουν μουσική αυτοί, την στιγμήν που εγώ ακούω... του βωδιού μου, λούζονται με μυρωδικά αυτοί, την στιγμήν που καθαρίζω εγώ κοπριές, κραιπαλούν αυτοί, την στιγμήν που εγώ μισοπεθαμμένος, βρέχω το ξεροκόμματό μου για να το φάγω.



ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ



Διότι ξύπνησα πλέον απʼ τον λήθαργον στον οποίον μʼ εβύθισαν όλοι αυτοί οι τσαρλατάνοι και είδα ότι η φύσις επροίκισε και εμένα όπως κιʼ αυτούς με μυαλό για να το αναπτύξω όσο μπορώΧ με μάτια δια να βλέπω ό,τι ωραίο μʼ αρέσειΧ με αυτιά δια να ακούω όσους ήχους με ευχαριστούνΧ με όσφρησιν δια να μυρίζω ό,τι ευωδιά προτιμώΧ με γεύσι δια να δοκιμάζω ό,τι ουσία με γουστάρειΧ με δόντια, στόμαχον δια να μασσώ και να στέλνω στον στόμαχόν μου όσην ανάγκην έχει τροφήςΧ με πόδια δια να τα διευθύνω και να περπατώ όσο θέλω και με χέρια δια να εργάζωμαι σύμφωνα με την ανάγκην που θα μου παρουσιάζεται προς ικανοποίησιν των ανωτέρω ορέξεών μου.



ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ



Διότι όλα αυτά τα όργανα με τα οποία με επροίκισε η φύσις, δια του μέσου αυτού της ψήφου, μου τα καθυπέταξαν οι κατεργαρέοι, και καμμιά κίνησις πλέον δεν μου μένει ελευθέρα. Όλαι μου οι ανάγκαι των ματιών μου, του μυαλού μου, των αυτιών μου, της μύτης μου, των δοντιών μου, του στομάχου μου, των ποδιών μου και των χεριών μου, εξαρτώνται από το «Αποφασίζομεν και διατάσσομεν» των Εθνικοφρόνων, των Φιλελευθέρων, των Σοσιαλιστών και λοιπών βαγαπόντηδων, οι οποίοι προσφέρονται ως υπηρέται δήθεν εμού του Κυριάρχου και με κοροϊδεύουν.



ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ



Διότι είνε επάναγκες πλέον να βάλω διά των οργανώσεών μου κάθε κατεργάρη στη θέσι του καταργώ το «Αποφασίζομεν και διατάσσομεν» είτε από τον Γούναρην προσφέρεται, είτε από τον Βενιζέλον, είτε από τον Μπριάν, είτε από τον Λένιν. Να «αποφασίζετε και να διατάσσετε» τα τομάρια σας μόνον του λοιπού, διότι ο φυσικός και αληθής νόμος αυτό λέγειΧ κάθε άτομον «να αποφασίζη και να διατάσση» τον εαυτόν του μόνον σύμφωνα με τας ανάγκας του, καθώς και κάθε οργάνωσις σύμφωνα με τας ανάγκας των μελών αυτής.



ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ



Διότι η ιστορία με εδίδαξε ότι η Πειθαρχία και η Υπακοή εις το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» των άλλων, εμπερικλείουν μέσα των όλην την κακομοιριά μου, την στέρισιν και τον θάνατον όχι μόνον τον ειδικόν μου αλλά και της συζύγου μου και των τέκνων μου, κʼ εκείνων που γεννήθηκαν κʼ εκείνων που θα έχουν το ατύχημα να γεννηθούν, κατερημώνουσαι ούτω ολοκλήρους οικογενείας και ολόκληρα έθνη, προς απόλαυσιν μερικών φιλοδόξων ανοήτων, βαρβάρων αρχομανών, κτηνανθρώπων.



ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ



Διότι αντελήφθην καλώς πλέον ότι ένας φυσικός νόμος υπάρχει το Πειθαρχείν και Υπακούειν προς ικανοποίησιν των αναγκών του οργανισμού μου, αι οποίαι ανάγκαι θα γίνουν βεβαίως αισθηταί και από τα λοιπά μέλη της οργανώσεώς μου και θα εκπληρωθούν διʼ αυτής και μόνης.



ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ



Διότι θέλω να ζήσω ελεύθερος πλέον και την ελευθερία μου αυτήν είνε αδύνατον να μου την δώσουν οι οποιοιδήποτε επιτήδειοι καιροσκόποι δια του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» διʼ αυτό «αποφασίζω και διατάσσω» κʼ εγώ τον εαυτό μου, ίνα οργανούμενος μακράν από κάθε φαυλότητα, επιβάλω προς αυτούς την ελευθερίαν, διά των οργανώσεών μου. Έχω δε την πεποίθησιν, ότι, εάν, ούτω σκεπτόμενος, κάθε εργάτης λάβη την ιδίαν απόφασιν με μένα, εντός ολίγου χρονικού διαστήματος θα δοκιμάσουμε τα καλά αποτελέσματα των ελευθέρων και απηλλαγμένων από κάθε πολιτικήν σαπίλαν οργανώσεών μας.


*Σταύρος Κουχτσόγλους


πηγες : http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1220353#tips
            http://www.youtube.com/watch?v=6HkyVxI3yIQ

Οι εργάτες τουΤΕΚΕL (ΚρατικόμονοπώλιοΠοτών καιΚαπνού) Θέλουμε πίσω τηδουλειά μας!

Γνωρίζουμεπολύ καλά τουςεργάτες του ΤΕΚΕL ( ΚρατικόμονοπώλιοΠοτών καιΚαπνού) από τοναγώνα τους πουδιήρκησε 78μέρες στηνΆγκυρα.




Ηαντίσταση αυτήκαι τα αιτήματατους ήτανδίκαιη.



Ηκυβέρνηση τουΑΚΡαντιμετώπισεαυτήν τηδίκαιη αντίστασημε γκλοπ,καπνογόνα καιμε μάνικεςνερού.



Ηκυβέρνηση τουΑΚΡ είναιάδικη. Είναι αδικίανα επιτίθεταισε αυτούς πουπαλεύουν γιαδουλειά, για τοψωμί, για ταδικαιώματα τουςκαι για τηναξιοπρέπειατους. Είναι έγκλημακατά τωνανθρώπων τουμόχθου.







ΓΙΑΤΙΕΙΧΕ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΤΟΥΤΕΚΕLΣΤΗΝ ΑΓΚΥΡΑ;

Ηκυβέρνηση τουΑΚΡ πουλώνταςτακαπνεργοστάσιαεπεξεργασίας των φύλλωνκαπνού σταξένα κεφάλαια,πέταξε στο δρόμοτουςκαπνεργάτες.



Υποχρέωσαντους 12 χιλιάδεςεργάτες να συνεχίσουννα δουλεύουνσύμφωνα με τοάρθρο 4-Γ.









Τισημαίνει τοάρθρο 4-Γ:









Σημαίνειότι οι εργάτεςθα δουλεύουνχωρίς εξασφάλισηεργασίας. Δε θαέχουν μέλλον.Δε θα υπάρχει τοεφάπαξ. Θαπάψουν να υπάρχουντα κατεκτημέναδικαιώματατους. Δε θα ασφαλίζονται.Θα δουλεύουνμε σύμβαση ορισμένου χρόνου. Αυτό είναισκλαβιά.









Οιεργάτες τουΤΕΚΕL,ενάντια σε όλααυτά,αντέδρασαν γιατα δικαιώματάτους. Ο αγώναςτους κράτησε 78μέρες.



Στις15 Δεκεμβρίουτου 2009, μετά τοκλείσιμο τουεργοστασίουτους, χιλιάδεςεργάτες του ΤΕΚΕLπου απαιτούσαννατοποθετηθούνσε δημόσιεςεπιχειρήσεις,συγκεντρώθηκανμπροστά στοκεντρικό κτίριοτουκυβερνώντοςκόμματος στηνΆγκυρα.



Οιεργάτες, οιοποίοι είχανέρθει απόδιάφορες πόλειςτης χώρας,δέχτηκανεπίθεση απότιςαστυνομικέςδυνάμειςμπροστά στοκεντρικόκτίριο του ΑΚΡ.









Απότην επόμενηκιόλας μέρα (16/12/2009)οι εργάτεςσυγκεντρώθηκανκαι έστησανκιόσκιαμπροστά στοκεντρικόκτίριο τηςΣυνομοσπονδίαςτων ΕργατικώνΣυνδικάτων (Τurk-Is)



ΤΙΜΑΣ ΔΕΙΧΝΕΙΑΥΤΗ ΗΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΝ 78ΗΜΕΡΩΝ;

Παράλληλαμε αυτή τηναντίστασηδημιουργήθηκε καιένα μεγάλοκίνημασυμπαράστασης. Όλοι οικαταστηματάρχες,οιδημοκρατικοίφορείς και ολαός τηςΆγκυραςστάθηκαν στοπλευρό τωναγωνιζόμενωνεργατών.



Η εικόνα αυτήτης πόληςδείχνει ότι οιαγωνιστές δενείναι μόνοιτους!









Τοτέλος τηςαντίστασηςστην Άγκυρα.Πώς το συνδικάτο‘’μαχαίρωσε’’πισώπλατα τουςεργάτες.









Ηκυβέρνηση,πιεζόμενη απότον αγώνα τωνεργατών, αναγκάστηκενα κάνεικάποιεςβελτιώσεις στοάρθρο 4-Γ. Αυτέςοι βελτιώσειςδεν ήτανικανές νασταματήσουντον αγώνα τωνεργατών. Ο χρόνος για την προσφυγή στο Συμβούλιο τουΚράτους είναι περιορισμένος. Δόθηκε στο εργάτες προθεσμία 30 ημερών για να προσφύγουν κατά τουάρθρου 4 Γ.









Οιδιευθύνοντες τουσυνδικάτου συνεργάστηκανμε τηνκυβέρνηση καιδιέλυσαν τηναντίσταση.Δήλωσαν πως θα φτιάξουνένα ημερολόγιοδραστηριοτήτωνμε βάση τοοποίο θαπραγματοποιήσουνδήθεν μεγάλεςσυγκεντρώσειςκαι έτσι ξέστησαντα κιόσκια.









Οιδιευθύνοντες τουσυνδικάτουδήλωσαν πως θαοργανώσουν κινητοποιήσειςτην 1η Απριλίουμε χίλια άτομα,στις 2 Μάιου μεδυο χιλιάδες άτομα,στις 3 Ιουνίουθα οργανώσουν3ήμερο αγώνα, ενώστις 4 Ιουλίου4ήμερο. Στησυνέχεια δήλωσαν για τονΑύγουστο πως, «ανσυνεχίσουν ναμη δέχονται τααιτήματα μας,θα γυρίσουμεξανά στηνΆγκυρα και δεθαεπιστρέψουμε».









Στις 1-2Απρίλιου τουςεργάτες τους υποδέχτηκαν οιαστυνομικέςδυνάμεις καιέτσι δεμπορούσαν να πλησιάσουντο Κεντρικόκτίριο τηςΣυνομοσπονδίαςΕργατικώνΣυνδικάτων (Τurk-Is). Όλα ταλόγια και οιυποσχέσεις ξεχάστηκανκαι όλες οικινητοποιήσειςακυρώθηκαν.









Στις29 Ιουλίου τοσυνδικάτοέστειλε στουςεργάτες έναγράμμα του οποίου τοφλέγον θέμαήταν το εξής, «τοσυνταγματικόδικαστήριο θαπάρει απόφασηγια το άρθρο 4-Γ.Οι εργάτεςπρέπει ναδεχτούν τοάρθρο 4-Γ.»Υποσχέθηκαν ναοργανώσουν μιαπορεία προςτην Άγκυραστην περίπτωσηπου ηδικαστικήαπόφαση είναιαρνητική. Όσοαργούσε ηαπόφασηδήλωναν: «πιστεύουμεστην έννομητάξη και στοκράτος δικαίου».Τελικά όλες οιυποσχέσειςξεχάστηκαν.









Τιπρέπει νακάνουμε; Για ναυπερασπίσουμετα δικαιώματακαι το μέλλονμας πρέπει νααντισταθούμε.Δεν υπάρχειάλλος δρόμος.







Απέναντισε ποιον θααντισταθούμε;



Αυτοίπου επιμένουνγια το άρθρο 4-Γείναι οιιμπεριαλιστέςκαι οισυνεργάτεςτους.







Οιιδιωτικοποιήσεις,οι εργολαβίες,το ελαστικόωράριο και τοάρθρο 4-Γ είναιμέσα τουιμπεριαλισμού.









Θααντισταθούμεστο άρθρο 4-Γ.



- Επειδήοι εργάτεςαπειλούνται μεανεργία.



- Επειδήείναιεξολοθρευτικό για τακατακτημέναδικαιώματα.



- Επειδή προωθείτηνανασφάλιστηεργασία.



- Επειδή είναι Θάνατοςγια τουςεργάτες.



- Επειδή είναισκλαβιά.



- Επειδή είναιπείνα. Η πείνασπρώχνει τουςανθρώπους στηναναξιοπρέπειακαι στηδιαφθορά.







Τασυνδικάτα τουσυστήματος δενυπερασπίζονταιτα δικαιώματατων εργατών!



Τek Gida Is(το συνδικάτοτωνκαπνεργατών-τροφίμωνκαι των βοηθώνεργατών) και Turk-IS (ΣυνομοσπονδίαΕργατικώνΣυνδικάτων)δεν υπερασπίστηκαντα δικαιώματατων εργατών. Τασυνδικάτα δενέδωσαν καμιάσπουδαία μάχηενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις εδώ και χρόνια.Αυτά πουέκαναν ήταν μόνογια βιτρίνα.Πάντα διέλυαντιςαντιστάσειςτων εργατών.









Επίσης,δεναγωνίστηκανποτέ για τουςεργάτες πουέχουν απολυθείλόγωσυνδικαλισμού.Π.χ. στο εργοστάσιο Cizmeci Gidaαπολύθηκαν 33εργάτες λόγωσυμμετοχήςτους στο συνδικάτοτου Τek Gida Is και ενώ απότους ηγέτεςτου συνδικάτουυπήρχε ηδιαβεβαίωσηότι ο αγώνας θασυνεχιστείστις πλατείες, την 16ηημέρασταμάτησανόλες οιπράξειςαντίστασης.



Εξαιτίαςτηςσυνδικαλιστικήςτης δράσης στο Saglik-Is (ΣυνδικάτοΥγείας)απολύθηκε η καθαριστήριαΤουρκάνΑλμπαίρακ από τοΚρατικόνοσοκομείοΠασαμπαχτσε.Και αυτήπροδόθηκε στησυνέχεια απότο συνδικάτοτης.









Οδρόμος τωνκαταπατήσεων τωνδικαιωμάτωναπό τουςιμπεριαλιστέςκαι τουςσυνεργάτες τουςανοίγει από τασυνδικάτα τουσυστήματος.Δυστυχώς, οιεργάτες πρινκαναντιμετωπίσουντους εργοδότεςτους και τηνκυβέρνηση,εμποδίζονταιαπό τα ίδια τασυνδικάτατους.









Ηλύση βέβαιαδεν είναι νααπομακρυνθούμεαπό τα συνδικάτα.Τα συνδικάταείναι οιοργανώσεις τωνεργαζόμενων.Για αυτό η μονήλύση είναι ηεπαναστατικήμεταρρύθμισητων συνδικάτωνκαι τωνσυμβουλίωντους. Μόνο τότετα συνδικάταμπορούν ναγίνουν οιπρωτοπόροιστον αγώνα τηςεργατικήςτάξης.







Οιεργάτες τουΤΕΚΕL και όλοι οιεργάτες είναι στοστόχο τουάρθρου 4-Γ,



Ηαντίσταση πουξεκίνησεμπροστά στοΚεντρικό κτίριοτου συνδικάτοΤek GidaIs είναιδικός σαςαγώνας.. Οικαπνεργάτεςτου ΤΕΚΕL πουαντισταθήκαν 78μέρες στηνΆγκυρα έχουνγίνει πρότυποστους εργάτεςτης Τουρκίας.Όσοι βρίσκονταιστον στόχο τουάρθρου 4-Γ, οι εργάτεςτων δήμων, οιεργάτες τουεργοστάσιου ζάχαρης,οι εργάτες τουαυτοκινητόδρομου,οι εργάτεςστον κλάδο τηςενέργειας πρέπεινα ξεκινήσουν τηναντίσταση απότώρα. Αν περιμένουνμέχρι τηνστιγμή τηςεπίθεσης θαείναι πολύ αργά.Να οργανώσουμετην αντίστασηαπό τώρα.







Να υπερασπιστούμετον αγώνα των εργατών του TEKEL!

Στήριξη αποφάσεων εργαζομένων στις εταιρίες Aldi και Thessaloniki Logistics

Προς Διοίκηση εταιρίας ALDI



Θέμα: Στήριξη αποφάσεων εργαζομένων στις εταιρίες Aldi και Thessaloniki Logistics.

Σας στέλνουμε αυτή την επιστολή για να διαμαρτυρηθούμε για την απόφαση της εταιρίας σας να κλείσει τα καταστήματα της στην Ελλάδα.





Σε μια περίοδο έντονης οικονομικής κρίσης, πιστεύουμε ότι μια τέτοια απόφαση θα έχει καταστροφικές συνέπειες για τους εργαζόμενους και για τις οικογένειες τους, ενώ συγχρόνως θα συμβάλλει στην περεταίρω επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης της Ελλάδας. Στην πόλη της Θεσσαλονίκης συγκεκριμένα, όπου συγκεντρώνεται η πλειοψηφία των εργαζομένων, η κατάσταση με την ανεργία είναι απελπιστική.





Έχουμε ενημερωθεί από τους εργαζομένους της εταιρίας ότι λανθασμένες επιχειρηματικές κινήσεις από την πλευρά της ανώτατης διοίκησης καθώς επίσης και η «κακοδιαχείριση» των οικονομικών της, οδήγησαν στην απόφαση αυτή. Γιατί θα πρέπει οι εργαζόμενοι να πληρώσουν το κόστος για τα λάθη αυτά με την απώλεια των θέσεων εργασίας τους, ενώ δε φέρουν οι ίδιοι καμία ευθύνη;





Επίσης, έχουν δημοσιευτεί άρθρα στο διεθνή τύπο τις τελευταίες ημέρες που αναφέρουν ότι σκοπεύετε να πουλήσετε την εταιρία αφού πρώτα «απαλλαγείτε» από τους εργαζόμενους. Θεωρούμε ότι μια τέτοια κίνηση θα ήταν κοινωνικά και ηθικά απαράδεκτη και πιστεύουμε ότι πρέπει άμεσα να ανακαλέσετε την απόφασή σας.





Θα υποστηρίξουμε τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, προς όφελος τους, με όποιο τρόπο μπορούμε, ακόμη και εάν χρειαστεί να προβούμε σε ενέργειες που θα δυσφημούν τον όμιλο Aldi και τα προϊόντα του.





ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΙΜ HELLAS (WIND

Μοντέρνοι Καιροί - Παλιά Ήθη

Μοντέρνοι Καιροί (http://www.smed.gr/2010/11/blog-post.htm)
– Παλιά Ήθη Ακολουθώντας τα χνάρια του ΔΟΛ και απαντώντας με το δικό της τρόπο στο «κάλεσμα» της ναυαρχίδας των εκδοτικών συγκροτημάτων της χώρας, η Modern Times ανακοίνωσε πρόσφατα στους εξωτερικούς συνεργάτες της ότι «κόβονται» όλες οι εξωτερικές επιμέλειες των βιβλίων του εκδοτικού οίκου.


Η Modern Times έχει ένα κοινό και μία διαφορά από τα Ελληνικά Γράμματα: ανήκει και αυτή σε έναν κολοσσό των media, τον επιχειρηματικό όμιλο του Κ. Γιαννίκου (μεγαλομετόχου στον τηλεοπτικό σταθμό Alter, ιδιοκτήτη ραδιοφωνικών σταθμών, εφημερίδας, περιοδικών, δισκογραφικών εταιρειών και θεάτρων), αλλά, σε αντίθεση με τα Ελληνικά Γράμματα, δεν είναι ούτε καταχρεωμένη ούτε ζημιογόνα, κάθε άλλο. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που δημοσιεύει το ΕΚΕΒΙ, η Modern Times ήταν η πρώτη εκδοτική επιχείρηση στη χώρα τόσο όσον αφορά τον κύκλο εργασιών της όσο και όσον αφορά τα καθαρά κέρδη της (για κάθε χρόνο από το 2005 ως το 2009.) http://www.ekebi.gr/frontoffice/isologismoi/Ekdotes2009c.htm



Παρόλα αυτά, οι εξωτερικές επιμέλειες «κόπηκαν» επισήμως, γεγονός που έχει, αναπόφευκτα, δύο κρίσιμες συνέπειες: πρώτον, περισσότερη δουλειά για τους «εσωτερικούς» επιμελητές του εκδοτικού οίκου (προφανώς, χωρίς ανάλογη αύξηση των αποδοχών τους ή επιπλέον προσλήψεις ούτως ώστε να καλυφτούν οι ανάγκες της εταιρείας) και δεύτερον, χαμένες θέσεις εργασίας, μιας και οι εξωτερικοί συνεργάτες της Modern Times, και ιδίως οι επιμελητές, διατηρούν μόνιμη (και ενίοτε αποκλειστική) συνεργασία με τον εκδοτικό οίκο (κάτι που συμβαίνει γενικά στο χώρο του βιβλίου).

Όπως έχει τονίσει επανειλημμένως ο ΣΜΕΔ, οι «αφανείς» εξωτερικοί συνεργάτες στο χώρο των εκδόσεων δεν είναι ούτε «εργολάβοι» ούτε «χομπίστες»: είναι εργαζόμενοι, οι οποίοι δουλεύουν με κόπο και μεράκι, συχνά υπό αντίξοες και απαιτητικές συνθήκες, όντας συνάμα αναγκασμένοι να πληρώνουν μόνοι τους για την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη και την ασφάλισή τους, ενώ όταν χάνουν τη δουλειά τους, δεν δικαιούνται ούτε αποζημίωση από τον εργοδότη ούτε επίδομα ανεργίας. Το κόψιμο των εξωτερικών συνεργατών ισοδυναμεί με μαζικές απολύσεις που μένουν κρυμμένες και γιʼ αυτό «ανώδυνες». Ταυτόχρονα, με την υπερφόρτωση των εσωτερικών επιμελητών του εκδοτικού οίκου, δημιουργούνται ακόμα μεγαλύτερες πιέσεις και φορτώνονται περισσότερα βάση στους μισθωτούς εργαζόμενους της εταιρείας, γεγονός που θα πλήξει αναπόφευκτα και την ποιότητα των εκδόσεων. Μήπως η μέρα που τα βιβλία θα βγαίνουν στα ράφια των σούπερ μάρκετ χωρίς καμία φροντίδα δεν είναι και τόσο μακριά;

Κι αν ορισμένοι αναρωτιούνται γιατί η πρώτη σε κέρδη εκδοτική επιχείρηση της χώρας προχωρά έτσι εύκολα σε περικοπές, ίσως βρουν μία απάντηση στην παρακάτω ανακοίνωση που συνέπεσε, όλως τυχαίως, με το κόψιμο των εξωτερικών επιμελειών: Την άρση της δέσμευσης του 50% των τραπεζικών λογαριασμών της εταιρίας ανακοίνωσε η "Ελεύθερη Τηλεόραση ΑΕ" - Alter Channel. Επίσης, η εταιρία εξόφλησε τις οφειλές περιόδου Αυγούστου, που υπείχε προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Τέλος, η εταιρία ενημέρωσε το επενδυτικό κοινό ότι εξοφλήθηκαν πλήρως οι οφειλές προς το προσωπικό της. Κάπως έτσι φτιάχνεται η διαβόητη «κρίση στο χώρο του βιβλίου». Οι εκδοτικοί οίκοι φαίνεται ότι αποτελούν την πρώτη και πιο βολική «παράπλευρη απώλεια» στον πόλεμο που έχουν εξαπολύσει εναντίον των εργαζομένων οι κολοσσοί των ΜΜΕ, με τα λουκέτα, τις μαζικές απολύσεις και τη γενική αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων. Ο ΔΟΛ πρώτα υπερχρεώνει τον εκδοτικό του οίκο κι έπειτα τον κλείνει. Ένα άλλο μεγάλο συγκρότημα των ΜΜΕ αρχίζει τις περικοπές απʼ την ισχυρότερη εκδοτική επιχείρηση της χώρας, την ώρα που ξανανοίγουν οι τραπεζικοί λογαριασμοί στο θυγατρικό τηλεοπτικό κανάλι ώστε το τελευταίο να συνεχίσει, προφανώς, να προσφέρει αγαθή υπηρεσία στους πολίτες της χώρας, ενημερώνοντάς τους για τα δεινά της κρίσης και του Μνημονίου. Κι όλα αυτά, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.



 ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΩΝ, ΕΠΙΜΕΛΗΤΩΝ, ΔΙΟΡΘΩΤΩΝ (ΣΜΕΔ)

http://www.smed.gr/2010/11/blog-post.html

Aldi Ελλάς & Thessaloniki Logistic κλεινουν στην Ελλαδα& 700 εργαζομενοι κινδυνευουν να βρεθουν στον δρομο...

Eπιστολη των επιτροπων εργαζομενων στην ALDI  προς την διευθυνση της σχετικα με το κλεισιμο της επιχειρησης.Στειλτε το κειμενο συμπαραστασης στον αγωνα των εργαζομενων στις πιο κατω  διευθύνσεις,εταιρεία στην Ελλάδα, : 1) emmanouel.christodoulou@aldi.grμεηλ:Το ελληνικό κείμενο στην διοίκηση της  & 2) roland.steinwender@aldi.gr




και το γερμανικό κείμενο στην διοίκηση της εταιρείας στη Γερμανία, στις διευθύνσεις: 1) cc@a-networx.com 2) nina.almhofer@hofer.at 3) emmanouel.christodoulou@aldi.gr
 4) roland.steinwender@aldi.gr

ΕΠΙ ΤΑ ΠΡΟΣΩ


Σε μια περίοδο έντονης οικονομικής κρίσης, πιστεύουμε ότι μια τέτοια απόφαση θα έχει καταστροφικές συνέπειες για τους εργαζόμενους και για τις οικογένειες τους, ενώ συγχρόνως θα συμβάλλει στην περεταίρω επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης της Ελλάδας. Στην πόλη της Θεσσαλονίκης συγκεκριμένα, όπου συγκεντρώνεται η πλειοψηφία των εργαζομένων, η κατάσταση με την ανεργία είναι απελπιστική.








Έχουμε ενημερωθεί από τους εργαζομένους της εταιρίας ότι λανθασμένες επιχειρηματικές κινήσεις από την πλευρά της ανώτατης διοίκησης καθώς επίσης και η «κακοδιαχείριση» των οικονομικών της, οδήγησαν στην απόφαση αυτή. Γιατί θα πρέπει οι εργαζόμενοι να πληρώσουν το κόστος για τα λάθη αυτά με την απώλεια των θέσεων εργασίας τους, ενώ δε φέρουν οι ίδιοι καμία ευθύνη;







Επίσης, έχουν δημοσιευτεί άρθρα στο διεθνή τύπο τις τελευταίες ημέρες που αναφέρουν ότι σκοπεύετε να πουλήσετε την εταιρία αφού πρώτα «απαλλαγείτε» από τους εργαζόμενους. Θεωρούμε ότι μια τέτοια κίνηση θα ήταν κοινωνικά και ηθικά απαράδεκτη και πιστεύουμε ότι πρέπει άμεσα να ανακαλέσετε την απόφασή σας.







Θα υποστηρίξουμε τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, προς όφελος τους, με όποιο τρόπο μπορούμε, ακόμη και εάν χρειαστεί να προβούμε σε ενέργειες που θα δυσφημούν τον όμιλο Aldi και τα προϊόντα του.







______________________________________________________________________________________________________











Wir senden ihnen dieses Schreiben um über die Entscheidung des Unternehmens, seine Filialen in Griechenland zu schließen, zu protestieren.



In solchen Zeiten der wirtschaftlichen Krise glauben wir, dass eine Entscheidung dieser Art katastrophale Folgen für die Mitarbeiter des Unternehmens und deren Familien haben wird. Gleichzeitig wird diese Entscheidung die Krise, von welcher Griechenland betroffen ist, weiterhin stärken. Speziell in Thessaloniki, wo sich die meisten Mitarbeiter des Unternehmens befinden, ist die Situation der Arbeitslosigkeit tragisch.



Von Mitarbeitern des Unternehmens wurden wir informiert, dass es zu vielen gescheiterten Unternehmenszügen seitens der Geschäftsführung gekommen ist. Warum müssen sich die Arbeitnehmer für diese falschen Entscheidungen mit Ihrem Arbeitsplatz opfern, obwohl sie selbst keine Verantwortung dafür tragen?



Ebenfalls werden in den letzten Tagen Artikel in der internationalen Presse veroeffentlicht, in welchen dargestellt wird dass Sie das Unternehmen verkaufen möchten, sobald sie alle Angestellten „losgeworden sind”. Diese Perspektive ist sozialisch und moralisch empörend und wir glauben dass Sie ihre Entscheidung umgehend zurückziehen müssen.



Wir werden den Arbeitskampfmassnahmen der Mitarbeiter beistehen, mit jeglichen Mitteln, auch wenn dies zu einer negativen Werbung des Konzerns Aldi und deren Produkte führen wird.

«Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ και Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ»

εκδήλωση – συζήτηση




«Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ και Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ»



Τρίτη 9/11/2010, 19.00



Πολυτεχνείο, Αμφιθέατρο Γκίνη







διοργάνωση:



Γενική Συνέλευση των Εργαζομένων στα “Ελληνικά Γράμματα”



Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής




www.bookworker.gr

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

1. Η γενική συνέλευση των εργαζομένων στα «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ» εξουσιοδότησε την εκλεγμένη επιτροπή διαβούλευσης να υπογράψει τη συμφωνία με την εργοδοσία.




Η συμφωνία που επιτεύχθηκε μετά από τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων περιλαμβάνει:







- Παραμονή στην εργασία, για το χρονικό διάστημα που θα διαρκέσει η εκκαθάριση της εταιρείας, των συναδέρφων που ανήκουν σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες. Οι συνάδερφοι αυτοί, που επιλέχθηκαν από τη Γ.Σ., προστίθενται στους 18 συναδέρφους που είχε ήδη αποφασιστεί η παραμονή τους







- Καταβολή των δεδουλευμένων και όλων των άλλων αποδοχών από τις 02/9/2010, όταν η εταιρεία ανακοίνωσε την απόφαση να διακόψει τις εργασίες της, μέχρι και τις 8/11/2010.







- Υπολογισμός των αποζημιώσεων με τον παλιό νόμο και καταβολή τους άπαξ και μετρητοίς. Καταβολή του δώρου των Χριστουγέννων και των υπολοίπων αδείας στις 8/11/2010.







- Καταβολή του επιπλέον ποσού των 2263€ σε κάθε εργαζόμενο (Το συνολικό ποσό αντιστοιχεί σε επιπλέον 1,5 μισθό και με απόφαση της Γ.Σ. κατανέμεται ισόποσα σε κάθε συνάδερφο)











2. Με απόφαση της Γ.Σ. συνεχίζεται η λειτουργία του σωματείου των εργαζομένων στα «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ» καθώς και των διαδικτυακών μέσων (blog, facebook).







3. Καλούμε, μαζί με το κλαδικό σωματείο, σε εκδήλωση με θέμα:



« Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ και Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ»



Τρίτη 9/11/2010, 19.00, Πολυτεχνείο, Αμφιθέατρο Γκίνη,







4. Θεωρούμε πως η αλληλεγγύη , που εκδηλώθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα, συνέβαλε αποφασιστικά στον αγώνα μας. Αποτελεί πολύτιμη παρακαταθήκη για τους



αυριανούς αγώνες του εργατικού κινήματος για την ανατροπή του εργασιακού μεσαίωνα που προωθούν κυβέρνηση και Ε.Ε, Δ.Ν.Τ.











ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ»

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΠΕΙΓΟΝ απολυσεις σε:DHL Express και την ΕΑΤ

Η εταιρία εκμεταλλευόμενη το κλίμα που δημιουργείται εις βάρος των εργαζομένων από τις γενικότερες πολιτικές και οικονομικές επιλογές, ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει στην απόλυση 60 εργαζομένων της DHL Express και της ΕΑΤ στο επόμενο χρονικό διάστημα.







Το Σωματείο Εργαζομένων στην DHL Express και ο Σύλλογος Προσωπικού Εναερίων Μεταφορών το οποίο εκπροσωπεί τους Εργαζόμενους στην ΕΑΤ, μετά την ενημέρωση που είχαν από την Διοίκηση της εταιρίας , διετύπωσαν ξεκάθαρα την αντίθεσή τους στις απολύσεις, οι οποίες καλύπτονται πίσω από το πρόγραμμα εθελούσιων εξόδων που ανακοίνωσε η εταιρία.







Τα Σωματεία των Εργαζομένων και των δύο εταιριών , μπροστά σε αυτήν την πρωτοφανή κατάσταση, καλούν όλους τους εργαζόμενους - μέλη και μη - σε κοινή Γενική Συνέλευση το Σάββατο 13/11 στο Hotel Emmantina – Ποσειδώνος 33 Γλυφάδα - στις 10:00 πμ, για να συζητήσουμε τις εξελίξεις και να αποφασίσουμε για τις μελλοντικές κινήσεις μας.







Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,







Είναι πλέον φανερό ότι το άλλοθι της οικονομικής κρίσης είναι το μέσον για να προχωρήσουν οι εταιρείες στην χρόνια επιδίωξή τους για αλλαγή των εργασιακών σχέσεων και την δημιουργία ενός περιβάλλοντος μεγαλύτερης εκμετάλλευσης και κερδοφορίας. Από μας εξαρτάται αν θα το πετύχουν. Αν θα τους αφήσουμε να υλοποιήσουν τα σχέδια τους. Αν θα δεχθούμε να μας μεταχειρίζονται σας αριθμούς και όχι σας αυτούς που παράγουμε τον πλούτο αυτού του κόσμου. Γι αυτό δεν πρέπει να λείψει κανείς από την Γενική Συνέλευση. Για να διατρανώσουμε την αντίθεση μας στις επιδιώξεις της εταιρείας, για να προστατεύσουμε την δουλειά μας, για να εξασφαλίσουμε το μέλλον μας στην DHL.

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ DHL EXPRESS (HELLAS)



ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΕΝΑΕΡΙΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ

ΚΟΝΤΙ: ΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗς 2ας Νοεμβρη στο Βόλο

Η σημερινή εργατική συγκέντρωση στο Βόλο, με επίκεντρο τις διαθεσιμότητες στην εταιρεία ΚΟΝΤΙ που εδρεύει στη Βʼ ΒΙΠΕ Βελεστίνου (Βόλος), θυγατρική της πολυεθνικής ArcelorMittal και τις απειλές της εργοδοσίας για μαζικές απολύσεις ή λουκέτο, καταγγέλλει και απορρίπτει τα εκβιαστικά διλήμματα που αφορούν ολόκληρη την εργατική τάξη, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή ήπειρο.




Απορρίπτουμε τους εκβιασμούς για διαθεσιμότητες, ελαστικοποίηση της δουλειάς, , τη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, τη μείωση μισθών και συντάξεων, τη κατάργηση της δημόσιας δωρεάν υγείας και παιδείας.



Απορρίπτουμε την μαζική ανεργία, τα λουκέτα και τα μνημόνια, αναδιαρθρώσεις χρεών, κρατικές πτωχεύσεις. Όλα τα μέτρα αλλά κι αυτά που ακολουθούν, πτωχεύουν τη ζωή της εργατικής τάξης.



Τα χρέη τους ΔΕΝ είναι δικά μας. Κι όμως καλούμαστε να πληρώσουμε τοκογλύφους, τραπεζίτες, βιομήχανους, εφοπλιστές, το μαύρο πολιτικό χρήμα.







Η σημερινή εργατική συγκέντρωση σπάει την αδράνεια, την αναμονή, την ηττοπάθεια. Η 2 Νοέμβρη είναι η αρχή της δράσης της εργατικής τάξης στη Μαγνησία της ανεργίας, της φτώχιας και της απόγνωσης.



Δεν υπάρχουν σωτήρες: H μόνη απάντηση βρίσκεται σήμερα εδώ, στο δρόμο για τη δικιά μας ανεξάρτητη ταξική απάντηση στη κρίση. Αγωνιζόμαστε για τη δουλειά μας και τη ζωή μας.



Καλούμε όλη την εργατική τάξη να μπει τώρα στο δρόμο του αγώνα. Αύριο ίσως να είναι πολύ αργά.







Καμία απόλυση – Απαγόρευση των απολύσεων

Καμία διαθεσιμότητα – Καμία ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων – Όχι στην κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων – Καμία μείωση μισθών και συντάξεων

Κανένα λουκέτο σε κανένα εργοστάσιο

Άμεση επαναλειτουργία του εργοστασίου της ΚΟΝΤΙ

Δεν χρωστάμε σε κανέναν, μας χρωστάνε.

http://ergatis.wordpress.com/

Η ασυδοσία στις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ δεν έχει σταματημό

Σήμερα το μεσημέρι, στις Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ απολύθηκε άλλη μια συνάδελφος, η τρίτη σε διαστήμα λιγότερο του ένος μήνα, γραφίστρια με συνοπτικές διαδικασίες και με δικαιολογία τις περικοπές στα έξοδα της επιχείρησης και την ανάθεση εργασιών γραφιστικής που ούτως ή άλλως πρέπει να γίνονται, σε εξωτερικούς συνεργάτες.




Το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι ότι η απόλυση ανακοινώθηκε στην υπάλληλο όχι από τον ιδιοκτήτη Ευάγγελο Παπαθανασόπουλο που σαν μεγάλη κότα, την κοπάνησε από την πίσω πόρτα, αλλά από το - σε εντεταλμένη υπηρεσία - τσιράκι του Βάσω Λαμπροπούλου που αναλαμβάνει να κάνει τις βρώμικες δουλειές του αφεντικού, με το αζημίωτο φυσικά.



Να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο τσουτσέκι του αφεντικού - υπάλληλο στη μισθοδοσία - είναι αυτή που όχι μόνο εκτελεί πιστά τις προσταγές του μεγαλοκαρχαρία εκδότη Παπαθανασόπουλου για καταβολή των δεδουλευμένων 1 και 2 μήνες μετά και σε δόσεις των 50 και 100 ευρώ αλλά παίζει ένα καλοστημένο θέατρο και κοροιδευεί μες τα μούτρα τους εσωτερικούς και εξωτερικούς συνεργάτες (διορθωτές, μεταφραστές, επιμελητές) ότι δήθεν συμπάσχει μαζί τους για την κατάσταση που επικρατεί τους τελευταίους μήνες στην εταιρία.



Το μόνο σίγουρο είναι ότι από δω και πέρα ΤΪΠΟΤΑ δε θα μείνει αναπάντητο από κανέναν. Ότι πράξουν από εδώ και πέρα τα αφεντικά της επιχείρησης και οι ρουφιάνοι τους θα το πληρώσουν πολύ ακριβά.



Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ



Παλαιότερα δημοσιεύματα σχετικά με τις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ στο athens.indymedia:

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1176187

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1002124

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1220846

Απολογισμός και προοπτικές του νέου κινήματος

Όταν έγιναν οι πρώτες περικοπές μισθώνστο δημόσιο (Μάρτης 2010), οι περισσότεροι προβλέπαμε ότι το εργατικό κίνημα θα υπερασπιστεί μαζικά τα κεκτημένα.Όμως, οι απεργίες και διαδηλώσεις πουέγιναν, δεν μπορούν να θεωρηθούν μαζικές αντιδράσεις που αντιστοιχούν στομέγεθος της επίθεσης. Aνδεν υπήρχε η 5η Μάη, θα λέγαμε ότι το κίνημα έχει ηττηθεί κατά κράτος. Η 5η Μάηήταν το κορυφαίο γεγονός και η πιο μαζική και μαχητική διαδήλωση απ’ όσες έχουνπραγματοποιηθεί τους τελευταίους μήνες. Όσοι συμετείχαν, θα τη θυμούνται όχιμόνο για τη Μarfin,αλλά κυρίως για την απόπειρα χιλιάδων διαδηλωτών να εισβάλουν στη Βουλή. Μετάτην 5η Μάη όμως ακολούθησε μία μάλλον απρόβλεπτη κάμψη. Κάθε μέρα βλέπουμε ότιδεν υπάρχει αγώνας που να μη σπάει. Ακόμα και τα φερέφωνα των τηλεοπτικώνκαναλιών έχουν απορήσει.








Οι αιτίες της κάμψης τωνκινητοποιήσεων



Θα επιχειρήσουμε ναπεριγράψουμε συνοπτικά τις αιτίες της αμηχανίας και του μουδιάσματος πουφαίνεται να επικρατούν μετά την 5η Μάη, χωρίς να ξεχνάμε ότι πολύ συχνά στηνιστορία, μόλις εκδηλώνεται μία πολύ μεγάλη επίθεση του κεφαλαίου, επικρατεί ένα(προσωρινό) μούδιασμα και μία αμηχανία μέσα στις γραμμές του προλεταριάτου.Αλλά αυτό συμβαίνει στην αρχή. Ήδη βλέπουμε μέσα στον Οκτώβριο τα πρώτα σημάδιαανάκαμψης. Οι απεργίες, οι καταλήψεις και οι διαδηλώσεις αυξάνονται μέρα με τη μέρα. Αλλά είναιδιάσπαρτες και ασυντόνιστες. Ναυτεργάτες, μεταλλεργάτες, συμβασιούχοι ΥΠΠΟ,εργάτες γης στην Ηλεία, εργατοϋπάλληλοι στην Κόρινθο, βιβλιοϋπάλληλοι,εργαζόμενοι στα Ναυπηγεία, στους ΟΤΑ, στην Banquet, στα «Ελληνικά Γράμματα», στο Μετρό, στηνΕΘΕΛ, στον ΟΣΕ, στη ΔΕΗ, μαθητές και φοιτητές έχουν βρεθεί το τελευταίοδιάστημα στους δρόμους του αγώνα, αλλά μεμονωμένα και σε διαφορετικές χρονικέςστιγμές.







· Πρώτα- πρώτα το γεγονός των 3 νεκρών της Μarfin της 5ης Μάη καθήλωσε προς στιγμή τη διάδοσηκαι διάχυση των συγκρουσιακών διαθέσεων και προκάλεσε ένα ξαφνικό πάγωμα.Αν δεν υπήρχε το γεγονός των 3 νεκρών,οι κινητοποιήσεις θα κλιμακώνονταν και θα διαρκούσαν πολλές ώρες και ίσως μερικά 24ωρα. Από πολλέςπλευρές ακουγόταν ότι η ηγεσία της ΓΣΣΕ πιεσμένη από το μαζικό κίνημα δε θαμπορούσε ν’ αποφύγει την παράταση της απεργίας. Η ιστορία του εργατικού κινήματος δείχνει ότι ηδυναμική μίας μαζικής κινητοποίησης και οι απρόβλεπτες διαστάσεις πουενδεχομένως μπορεί να πάρει, καθορίζονται μέσα σε λίγες ώρες από πολλούς αστάθμητους παράγοντες. Έναγεγονός μπορεί να πυροδοτήσει μαζικό ξέσπασμα, αλλά αντίστοιχα ένα άλλο μπορείνα προκαλέσει αφοπλιστική αμηχανία.



· Με την τρομοκρατία του «Δημόσιουχρέους» και την απειλή της «οικονομικής κατάρρευσης του κράτους» κυβέρνηση,αντιπολίτευση, ΕΕ και ΜΜΕ καλλιέργησαν έναν υπόκωφο κοινωνικό φόβο καιπροκάλεσαν ένα γενικευμένο σοκ. Μεθόδευσαν την προσφυγή στο μηχανισμό στήριξηςτης ΕΕ και στο ΔΝΤ. Με ευτελή πατριωτικά κηρύγματα επί μήνες δαιμονοποιούσανκάθε εργατική κινητοποίηση ως υπονόμευση της δήθεν πανεθνικής προσπάθειας γιαοικονομική ανάκαμψη. Πέτυχαν, έτσι, να επιβάλουν στον πληθυσμό ένα παραλυτικόαίσθημα απέναντι στις δυνάμεις που τοναπειλούν. Επικράτησε σεμεγάλο βαθμό ο φόβος όχι μόνο για τα κεκτημένα, αλλά για την επερχόμενη γενικήκαταστροφή και το χάος που θα ακολουθήσουν, αν το τραπεζικό σύστημα και τοκράτος κηρύξουν... «πτώχευση». Η αναδιάρθρωση των εργασιακώνσχέσεων και του μεταπολεμικού κράτουςπρόνοιας έγινε εν μέρει αποδεκτή ως το μοναδικό ανάχωμα προς το επερχόμενοχάος. Ας θυμηθούμε τον ΡαούλΒάνεγκεμ: «Δεν ξέρω κανέναν άνθρωπο που δε γαντζώνεται απ’ αυτό τον κόσμο σαν ναείναι ό,τι πολυτιμότερο έχει». H επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου δεγίνεται σε μεμονωμένους εργασιακούς χώρους και στον άμεσο μισθό μόνο. Πρόκειταιγια μια συνολική επίθεση στον έμμεσο, κοινωνικό μισθό, στο πεδίο της κοινωνικής αναπαραγωγής, δηλαδή στουςτομείς εκείνους που αναπαράγεται το εμπόρευμα εργατική δύναμη (εκπαίδευση,υγεία, μεταφορές, κοινωνική ασφάλιση). Με το φόβητρο της «κρίσης του χρέους»και τη «χρεοκοπία», το κράτος επιδιώκει την απόσπαση όλο και περισσότερηςεργασίας με όλο και λιγότερες παροχές μειώνοντας δραστικά τις κοινωνικέςδαπάνες και μετακυλίοντας όλο και περισσότερο το κόστος αναπαραγωγής μας σε μαςτους ίδιους.



· Ένας ακόμα σημαντικός παράγοντας πουεπηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξη του κινήματος είναι ο διαχωρισμός των προλετάριων. Η νέα λεηλασία των εργασιακώνδικαιωμάτων και του εισοδήματος που επιβάλλει το κεφάλαιο δεν ενοποιεί τουςπρολετάριους, αλλά αντίθετα αναπαράγει και ενισχύει τους διαχωρισμούς μέσα στιςγραμμές τους. Το πάγωμα και η μείωση των μισθών στο δημόσιο συνοδεύεται από τησυμπίεση των μισθών και την κατάργηση των συμβάσεων στον ιδιωτικό τομέα. Ταεπιδόματα ανεργίας περιορίζονται δραστικά και απειλούνται με πλήρη κατάργηση. Ηψαλίδα μεταξύ των δήθεν «προνομιούχων» δημοσίων υπαλλήλων, των μισθωτών τουιδιωτικού τομέα, των μισοαπασχολούμενων και των ανέργων παραμένει καιενισχύεται. Δεν πιέζονται μόνο οι δήθεν «προνομιούχοι», έτσι ώστε ναεξομοιωθούν με τους κατώτερα αμειβόμενους. Πιέζονται όλοι προς τα κάτω. Επίσης, οι διαχωρισμοί ενισχύονται μέσω του εντεινόμενου κατακερματισμού των εργασιακών σχέσεων σεκάθε χώρο δουλειάς. Οι διαφορές παλιών-νέων-νεότερων επιδεινώνονται. Οινεότεροι είναι ελαστικά εργαζόμενοι μισοαπασχολούμενοι, προσωρινοί ή ακόμα καιάμισθοι για μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί μέσωΕΣΠΑ.



· Ένα μεγάλο μέρος μισθωτών έγινε τατελευταία 15 χρόνια αποδέκτης τραπεζικών δανείων πάσης φύσεως και παγιδεύτηκε έτσι σε ένα διαρκές τρέξιμογια να καλύψει την εκάστοτε δόση. Όμως η θηλειά των δανείων υπήρχε και ότανξέσπασε η πολυήμερη απεργία στην εκπαίδευση για τα 1400 ευρώ, δηλ. πριν 4χρόνια. Τότε όμως υπήρχαν προσδοκίες για ουσιαστική βελτίωση του εισοδήματος. Τώρααυτή η προσδοκία έχει εξαφανισθεί γιατί οιμισθωτοί, χρήστες της τραπεζικήςπίστωσης, υπέκυψαν στην καπιταλιστική προπαγάνδα και εσωτερίκευσαν τιςενοχές για το χρέος. Στην περίοδο της κρίσης υπερσυσσώρευσης του κεφάλαιου (πουδιανύουμε), οι καπιταλιστές, μέσω της πολιτικής του δημόσιου χρέους, επινοούνάλλους τρόπους έντασης της εκμετάλλευσης.Ενώ σε περιόδους καπιταλιστικής ανάπτυξης αυξάνεται ο ιδιωτικός δανεισμός,σε περιόδους κρίσης αυξάνεται ο δημόσιος, άρα το «χρέος». Η επένδυση σε κρατικά ομόλογα εξασφαλίζει σίγουρα κέρδη πουαποσπώνται από τη φορολόγηση των μισθωτών. Επομένως, το δημόσιο χρέος είναιβοήθεια προς το ιδιωτικό κεφάλαιο και πρέπει να συνυπολογίζεται στα κέρδη του.Είναι μοχλός συσσώρευσης κεφαλαίου με μορφή τόκων. Είναι όμως ταυτόχρονα καιμοχλός ταξικής τρομοκρατίας και πειθάρχησης. Γιατί μέσω του δημόσιου χρέους οικυβερνήσεις επιχειρούν να νομιμοποιήσουν τις μειώσεις του άμεσου και έμμεσουμισθού και να χαλιναγωγήσουν τις ταξικές συγκρούσεις και τις προλεταριακέςεπιθυμίες και προσδοκίες.



· Ίσως ένας ακόμα παράγοντας της κάμψης του κινήματος είναι μία «λανθασμένη εκτίμηση» που επικράτησε στουςσυνδικαλιστές της βάσης. Ότανδημοσιοποιήθηκε το πρόγραμμα σταθερότητας, οι αγωνιστές συνδικαλιστές της βάσηςανήγγειλαν μια μακρά περίοδο αγώνων, ενώ η κυβέρνηση ετοιμαζόταν να τασαρώσει όλα με συνοπτικές διαδικασίες. Αυτή η «λανθασμένη εκτίμηση» έχειφυσικά βαθύτερες ρίζες. Οφείλεται στον κομφορμισμό των συνδικαλιστών της βάσης.Βολεύονται με τη συνηθισμένη ρουτινιάρικη δουλειά μέσα στους εργαζόμενους(ζύμωση, κλαδικές απεργίες, αφίσες, προκηρύξεις, εκλογές στα σωματεία...)και δυσκολεύονται να παραδεχτούν ότιαυτά τα εργαλεία έχουν πια πολύ μικρή αποτελεσματικότητα. Οι εργαζόμενοι από την άλλη, τροφοδοτούν τον κομφορμισμό τωναγωνιστών συνδικαλιστών λόγω τηςπιεστικής καθημερινότητας που τους παγιδεύει. Αφήνουν τους «ειδικούς», τους «έμπειρους», τους«αγωνιστές» να οργανώσουν την αντίσταση και αφοσιώνονται στα ιδιωτικά τους προβλήματα. Επί πλέον, καταφεύγουν συχνά σε ατομικές «λύσεις», τροφοδοτώνταςτο παλιό γνωστό σύστημα πελατειακών κομματικοσυνδικαλιστικών σχέσεων.



· Αφήνουμε για το τέλος την απόδοσηευθυνών στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Ας θυμηθούμε τι έγινε το 2001 με τις 24ωρεςαπεργίες για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο του Γιαννίτση. Ο πρωτογενής απεργιακόςαναβρασμός που εκδηλώθηκε τότε ξεπέρασε κάθε πρόβλεψη και ανάγκασε την κυβέρνηση σε αναδίπλωση. Κι όμως, ήταν μόνοδύο 24ωρες απεργίες της ΓΣΕΕ χωρίς καμία προετοιμασία, χωρίς απεργιακέςφρουρές, χωρίς διαδικασίες βάσης, χωρίς επαναστατικές διεκδικήσεις, χωρίςαντισυμβατικές μορφές οργάνωσης καιπάλης. Φυσικά η απροθυμία τωνσυνδικαλιστών ηγετών να οργανώσουν με διαδικασίες βάσης και απεργιακέςεπιτροπές τις 8 φετεινές επαναλαμβόμενες 24ωρες απεργίες, που αποφάσισαν μέσαστα γραφεία τους, υπονόμευσαν (όπως πάντα) την επιτυχία των απεργιών αυτών.Αλλά η (προσωρινή) κάμψη που παρουσιάζει το κίνημα δε σχετίζεται κυρίως με αυτήτην υπονομευτική απροθυμία τηςσυνδικαλιστικής ηγεσίας. Σχετίζεται μάλλον με το γεγονός ότι η συστημική κρίση δεν μπορεί νααντιμετωπισθεί με συνδικαλιστικούς όρους.







Τα όρια του συνδικαλισμού



Οι συνδικαλιστικοί αγώνες, επιδιώκουν ναβελτιώσουν τους όρους αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης εντός τηςκαπιταλιστικής σχέσης. Οι συνδικαλιστικές διεκδικήσεις γίνονται αυτοσκοπός αντίνα προωθούν τη συνολική σύγκρουση τάξης ενάντια σε τάξη. Οι διαπραγματεύσειςτων συνδικάτων με τους εργοδότες και το κράτος αναπαράγουν τους διαχωρισμούςμέσα στις γραμμές των εργαζομένων, μισοαπασχολούμενων, ανέργων και συντηρούντις εκμεταλλευτικές σχέσεις.



Ωστόσοπρέπει να παραδεχτούμε ότι στη μέχρι σήμερα ιστορική φάση του καπιταλισμού, οισυνδικαλιστικοί αγώνες κατάφεραν να αποσπάσουν βελτιώσεις του μισθού, τηςσύνταξης και των κοινωνικών παροχών. Παρά τα εμπόδια που έβαζε η συνδικαλιστικήγραφειοκρατία, η ταξική πάλη πέτυχε μία σημαντική βελτίωση των όρωναναπαραγωγής της εργατικής δύναμης. Η εμφάνιση όμως της νέας βαθιάςκαπιταλιστικής κρίσης καταστρέφει την υπάρχουσα ισορροπία. Η νέα λεηλασία των εργασιακώνδικαιωμάτων και του εισοδήματος που επιχειρεί το κεφάλαιο (από την αρχή του2010) διαλύουν την υπάρχουσα ταξική συνθήκη και απονομιμοποιούν τους θεσμούςστο σύνολό τους. Τα υπάρχοντα συνδικάτα αποδεικνύονται προς το παρόν ανίκανα ναυπερασπίσουν το μισθό και τη σύνταξη. Η κρίση του καπιταλισμού συνοδεύεται απόκρίση του συνδικαλισμού όσο κι αν η κοινωνική αδράνεια και οι σχέσεις πολιτικήςπελατείας εμποδίζουν την ανάδυση αυτόνομων μορφών αγώνα.







Και τώρα;



Το επίμαχο ζήτημα που τίθεται είναι ναβρεθούν οι τρόποι με τους οποίους μπορούν να γεννηθούν οι νέες αντισυμβατικέςμορφές ταξικής πάλης. Αυτές μπορεί να είναι από παραδειγματική μαχητικήπεριφρούρηση μίας απεργίας, μέχρι καταλήψεις γραφείων διοίκησης, δημόσιωνυπηρεσιών, σχολείων, αλλά και έφοδοι σε πολυκαταστήματα και σε super market…Μπορεί να είναι όμως και κατάληψη-περιφρούρηση μίας επιχείρησης που «πτωχεύει»για να μην εκποιήσουν οι πιστωτές της τα περιουσιακά στοιχεία. Τέτοιεςπαραδειγματικές καταλήψεις μπορεί να συνοδεύονται και από νέες αντισυμβατικέςπρακτικές όπως το “bossnapping”, δηλαδή τη «φυλάκιση» του αφεντικού μέσα στογραφείο του. Μπορεί να είναι μία μορφή λευκής απεργίας. Μπορεί ακόμα να είναικαι «κοινωνικοποίηση» της επιχείρησης, δηλαδή λειτουργική κατάληψη από τουςαπολυμένους εργάτες με τη στήριξη της τοπικής κοινωνίας. Τέτοια παραδείγματαείχαμε αρκετά στην κρίση της Αργεντινής.







Ας μιλήσουμε για τα νέα πουέρχονται



Πρώτα-πρώτα πρέπει να μιλήσουμε για τηνεπιτακτική ανάγκη να αρχίσουν να οργανώνονται δράσεις χωρίς συνδικαλιστική ήκομματική κάλυψη. Αυτό δε σημαίνει ότι προτρέπουμε τους εργάτες ναεγκαταλείψουν τα υπάρχοντα γραφειοκρατικοποιημένα συνδικάτα, αλλά ότιενθαρρύνουμε κάθε πράξη ή δράση που δεν περιορίζεται στα ασφυκτικά όρια τωνθεσμοθετημένων συνδικαλιστικών πλαισίων. Μπορούμε δηλαδή να πούμεότι το σύνθημα που πρέπει να κυριαρχήσει δεν είναι «Nα συσπειρωθούμε στασωματεία μας», αλλά «Να οργανώσουμεεπιτροπές αγώνα, παραδειγματικές δράσεις, καταλήψεις, απαλλοτριώσεις,συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές».



Δεύτερον, πρέπει ναπαραδεχτούμε ότι μάλλον οι δράσεις αυτές θα γεννηθούν αποκεντρωμένα. Δε θα είναι ένα σχέδιο κάποιων «γνωστώναγωνιστών της βάσης» ή γενικά κάποιων «ενεργώνσυνδικαλιστικά ή πολιτικά». Οι άνθρωποι καταφεύγουν σε νέες μορφές οργάνωσηςκαι πάλης, όταν δεν έχουν άλλο δρόμο.



Τρίτον, οι δράσεις αυτέςμπορούν να γεννηθούν μάλλον πάνω στη βάση της άμεσης σχέσης των ανθρώπων καιόχι με συζητήσεις και ψηφοφορίες στις τακτικές γενικές συνελεύσεις τωνγραφειοκρατικοποιημένων συνδικάτων ή στα γραφεία των κομμάτων, των οργανώσεων ήτων συνδικαλιστικών παρατάξεων. Θα είναι καρπός της κοινήςδιάθεσης των οργισμένων εργατών, ανέργων, φοιτητών, κατοίκων της γειτονιάς ναπροχωρήσουν σε συγκεκριμένη δράση.



Τέταρτον και σπουδαιότερο: καθώς ηεπίθεση του κράτους και του κεφαλαίου γίνεται συνολικά στο πεδίο της κοινωνικής αναπαραγωγής, οι νέες αντισυμβατικές αμεσολάβητες δράσεις, που περιγράψαμε πιο πάνω, μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στην κατάργηση των διαχωρισμών μεταξύ των προλετάριων.Γιατί θα προσπερνούν τα ιδιαίτερα κλαδικά αιτήματα και θα ενώνουν τουςεργαζόμενους πάνω στη βάση της κοινής αντιμετώπισης του κοινού εχθρού. Καθώς θαξεφεύγουν από το ασφυκτικό πλαίσιο των εργασιακών χώρων και θα διαχέονται στοπεδίο του κοινωνικού εργοστασίου, στο χώρο της κοινωνικής αναπαραγωγής, οιαγώνες αυτοί θα κυκλοφορούν βρίσκοντας το περιεχόμενό τους στη συλλογικήαντεπίθεση ενάντια στη δραστική υποτίμηση της ζωής μας συνολικά.







Πρωτοβουλία για την αυτοοργάνωση στην εκπαίδευση

 http://ekpaideysi.espivblogs.net/

ΚΟΝΤΙ: Σιγά μη κλάψω, σιγά μη φοβηθώ, στους δρόμους θα κατέβω και θα αγωνιστώ

(4η συνάντηση του Σωματείου Εργαζομένων ΚΟΝΤΙ -Επιτροπή Αγώνα, την Πέμπτη στις 4/11, στις 6.30μμ στο “Χώρο Κινημάτων”, Ιωλκού 33, Βόλος)

“Σιγά μη κλάψω, σιγά μη φοβηθώ, στους δρόμους θα κατέβω και θα αγωνιστώ“, με αυτό το σύνθημα και τη δυναμική του, ξεκίνησε μια μαζική, μαχητική και με παλμό διαδήλωση που είχε αιχμή του δόρατος τους εργάτες της ΚΟΝΤΙ, πολοούς εργαζόμενους και άνεργους που βρέθηκαν στο πλευρό των αγωνιζόμενων εργατών της ΚΟΝΤΙ



Ο Γιώργος Χαϊκάλης, γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων ΚΟΝΤΙ, διάβασε μια λίστα με όλα τα σωματεία και τις συλλογικότητες που απέστειλαν ψηφίσματα συμπαράστασης και διάβασε στο τέλος της συγκέντρωσης το ψήφισμα της εργατικής συγκέντρωσης.



Κύριος ομιλητής ήταν ο πρόεδρος του σωματείου, Τριαντάφυλλος Καρατζόλης που αναφέρθηκε τόσο στο πρόβλημα της συγκεκριμένης βιομηχανίας αλλά και στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη της Μαγνησίας σε συνθήκες δραματικής οικονομικής κρίσης, δίνοντας το μήνυμα ότι ο αγώνας των εργατών μόλις ξεκίνησε και θα συνεχιστεί μέχρι την τελική νίκη, δηλ. τη διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας και της άμεσης επαναλειτουργίας του εργοστασίου.



Αμέσως μετά ξεκίνησε η πορεία, με εξαιρετικό δυναμισμό, από πλατεία Ελευθερίας, Ιωλκού, τέρμα Ιάσωνος, Δημητριάδος, Κ. Καρτάλη, Α. Γαζή και λήξη στην πλ. Ελευθερίας.



Τα σύνθηματα των εργατών προμηνύουν νέες δυναμικότερες κινητοποιήσεις (παρά τις απειλές της εργοδοσίας) αφού μετά τον αποκλεισμό της Β’ ΒΙΠΕ την προηγούμενη εβδομάδα, στη σημερινή κινητοποίηση οι εργάτες και όλοι όσοι στέκονται στα κρίσιμα ζητήματα που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη, δήλωσαν ότι “Δεν έφτασε το τέλος, είναι η αρχή, μαζί θα πολεμήσουμε η ΚΟΝΤΙ να σωθεί”.



Παρά το γεγονός ότι τα καταστήματα ήταν ανοιχτά, θα νόμιζε κανείς ότι πρόκειται για αργία αφού ελάχιστα μαγαζιά, σε όλη τη διάρκεια της πορείας, είχαν πελάτες, αποτέλεσμα της δραματικής συρρίκνωσης των εργατικών εισιδημάτων. Γι αυτό ακούστηκε δυνατά και το σύνθημα “Εργάτες χωρίς λεφτά, μαγαζιά χωρίς δουλειά“.



Απάντηση δόθηκε και στο πιθανό λουκέτο που απειλεί η εργοδοσία αλλά και την αγανάκτηση των εργατών ενάντια στην αδιαφορία του πολιτικού προσωπικού, φωνάζοντας ” Λουκέτο στη βουλή, η ΚΟΝΤΙ να μείνει ανοιχτή” αλλά και στην αδράνεια που επιδεικνύει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία με το σύνθημα “Εδώ θα γίνει της Γαλλίας, απεργία διαρκείας“



Στη κεφαλή της πορείας μπήκαν παιδιά των εργαζομένων με τους γονείς τους, κρατώντας σε όλη τη διάρκεια της πορείας το πανό με σύνθημα ” Γονείς χωρίς δουλειά, πως θα ζήσουν τα παιδιά“, ενώ οι γονείς τους φώναζαν δυνατά “ Είμαστε απ’τη ΚΟΝΤΙ και θέλουμε δουλειά, δεν είμαστε ζητιάνοι έχουμε παιδιά“. Οι εργάτες της ΚΟΝΤΙ κατέβηκαν με τις οικογένειές τους αναδεικνύοντας το γιγαντιαίο κοινωνικό πρόβλημα των σημερινών διαθεσιμοτήτων.



Το κεντρικό πανό αναφερόταν και στο κομβικό ζήτημα της εποχής μας “Θέλουμε δουλειά και όχι ανεργία“, σύνθημα που επαναλαμβαν΄ταν πυκνά σε όλη την πορεία.







Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Εργαζομένων-Ανέργων συμμετείχε με δικό της πανό, αφιερώνοντας όλες τις της δυνάμες για την επιτυχία της σημερινής εργατικής κινητοποίησης που αναφερόταν στον χαρακτήρα της σημερινής κινητοποίησης “Ο αγώνας στα χέρια των εργατών“.



Το γεγονός ότι στο Βόλο, μια πόλη της ανεργίας, με σημαντικό βιομηχανικό προλεταριάτο, πραγματοποιήθηκε μια εργατική διαδήλωση στη μέση μιας ”σημαντικής” προεκλογικής περιόδου, αποτελεί από μόνο του πολιτικό γεγονός, για το πόσο μακρυά, ίσως και εκ διαμέτρου αντίθετες, είναι οι σημερινές ανάγκες των εργαζομένων από το χαρακτήρα των επικείμενων εκλογών.


http://ergatis.wordpress.com/


http://epitaprosw.blogspot.com/2010/10/blog-post_303.html

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΡΕΣΤΟΡΑΝ BANQUET ΜΑΣ ΔEΙΧΝΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ… Η ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΣΤΟ BANQUET - ΕΙΝΑΙ ΝΙΚΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ

ΔΕΝ ΕΤΥΧΕ – ΠΕΤΥΧΕ. Μετά από 6 μήνες, οι εργαζόμενοι του Βanquet, οι συνάδελφοι και οι συναγωνιστές της Επιτροπής Αλληλεγγύης, που συμπαραστάθηκαν σε αυτό τον αγώνα, δικαιωθήκαμε. Αναγκάσαμε τη σκληρή εργοδοσία του Βanquet (εκπρόσωπο σε αυτόν τον αγώνα όλων των μεγαλοεργοδοτών του κλάδου του επισιτισμού) σε υποχώρηση.



Αυτή η εργοδοσία μπήκε στο πνεύμα της εποχής του ΔΝΤ κάνοντας σαφές το μήνυμα, ότι «νόμος είναι το δίκιο του εργοδότη». Έτσι, απέλυσε με εξώδικο τον συνάδελφο - σερβιτόρο Β. Κιτσώνη, γιατί ζήτησε να καταβληθεί το Δώρο του Πάσχα (σʼ αυτόν και στους συναδέλφους του και να τηρηθεί η εργατική νομοθεσία) και δήλωνε πως τον προσέλαβε για λόγους φιλανθρωπίας. Έκλεισε το κατάστημα από τις 15 Μάη ως τις 20 Αύγουστου, εκβιάζοντας οικονομικά τους εργαζόμενους, για να αντιμετωπίσει τις κινητοποιήσεις – παραστάσεις διαμαρτυρίας των εργαζομένων και της Επιτροπής Αλληλεγγύης. Χρησιμοποίησε τα πολιτικά της μέσα για να πάει το θέμα στη Βουλή και τα ΜΜΕ προς όφελος της. Απειλούσε τους εργαζόμενους και τους αλληλέγγυους αγωνιστές, ενώ έφτασε και στο σημείο να χτυπήσει 3 μέλη της Επιτροπής που έκαναν αφισοκόλληση σε κοντινή περιοχή.



Έστησε μια βιομηχανία ψευδομηνύσεων και ασφαλιστικών μέτρων εναντίων των συναδέλφων του Βanquet της Αντεπίθεσης και της Επιτροπής Αλληλεγγύης, χρησιμοποιώντας την ασφάλεια και την αστυνομία, έτσι ώστε να συλλάβει και να ποινικοποιήσει τον αγώνα μας. Αρνούνταν ότι χρωστούσε οτιδήποτε στους εργαζόμενους, που αγωνίζονταν και διεκδικούσαν, ενώ χρησιμοποίησε τους υπόλοιπους εργαζόμενους του καταστήματος για να διαιρέσει – υποσκάψει τον αγώνα. Εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι χρησιμοποίησε ακόμα και τη πλειοψηφία του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδικάτου Επισιτισμού, που ανήκει στο ΠΑΜΕ – ΚΚΕ, η συμπεριφορά των οποίων ήταν απαράδεκτη, αντισυναδελφική, ουσιαστικά εργοδοτική, αφού συνομιλούσαν με την εργοδοσία και τους ρουφιάνιους – τσιράκια των εργοδοτών πίσω από την πλάτη των αγωνιστών εργαζομένων.



Απέναντι σε όλα τα παραπάνω δεν τρομοκρατηθήκαμε, δεν υποχωρήσαμε και φτάσαμε αυτόν τον αγώνα μέχρι την νίκη, «κάνοντας σαφές στον εργοδότη ότι νόμος είναι το δίκιο του εργάτη». Έναν αγώνα που τα χαρακτηριστικά του τον κάνουν παραδειγματικό. Δηλαδή η ενότητα και η αποφασιστικότητα, η αλληλεγγύη (με την συγκρότηση και την καθοριστική σημασία της Επιτροπής Αλληλεγγύης) την οποία έδειξαν οι εργαζόμενοι και οι υπόλοιποι συναγωνιστές, η σύγκρουση με την σκληρή εργοδοσία και η διάρκεια αυτού του αγώνα.



Πιο συγκεκριμένα οι εργαζόμενοι κέρδισαν:



«Η εργοδοσία αποδέχεται την επαναπρόσληψη 7 εργαζομένων πλην του Β. Κιτσώνη (οι 7 εργαζόμενοι δήλωσαν πως δεν θέλουν να γυρίσουν στην εργασία τους)



Στον Β. Κιτσώνη θα δοθεί ασφάλιση ώστε να συμπληρώσει ένσημα για ταμείο ανεργίας.



Για οφειλές δεδουλευμένων θα καταβληθούν 55,000 ευρώ. Έχουν ήδη εισπράξει και αλλά 16,970.



Ως αποζημίωση, για τις ασφαλιστικές εισφορές 3 μηνών της αναστολής λειτουργίας συμφωνήθηκε για 1 συνάδελφο να υπογράφει σύμβαση και για τους άλλους 6 να δοθεί το πόσο των 7,800 ευρώ



Καταβολή 295 ένσημα σε 3 συναδέλφους για παρελθόντα έτη».



1,2,3, ΠΟΛΛΑ BANQUET…



Ο ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟΣ ΑΠΑΝΤΑΕΙ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ,



ΣΤΗΝ τρομοκρατία και αυθαιρεσία ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ



1. Ο αγώνας στο ρεστοράν Banquet παρακίνησε τους εργαζόμενους στο καφέ - μπαρ Καφεναί να διεκδικήσουν την καταβολή όλων των δεδουλευμένων και των επιδομάτων, που παράνομα ο εργοδότης δεν κατέβαλλε για χρόνια, βάζοντας τους εργαζόμενους να υπογράφουν (με απειλή την απόλυση) ότι τα έχουν πάρει και παράλληλα να διεκδικήσουν καλύτερες συμβάσεις εργασίας και ασφάλιση όλων των ανασφάλιστων εργαζομένων. Ο αγώνας αυτός ήταν νικηφόρος, αφού οι εργαζόμενοι πήραν όλα τα δεδουλευμένα (περίπου 40.000 ευρώ) και υπογράψανε νέες συμβάσεις.



2. Στο εστιατόριο Βarθelonica, οι εργαζόμενοι πέρασαν σε αυτοδιαχείριση του καταστήματος, για περίπου δύο μήνες, κόντρα και ενάντια στην θέληση του εργοδότη να κλείσει το κατάστημα και να τους απολύσει, σώζοντας έτσι τις θέσεις εργασίας τους και δείχνοντας τον δρόμο για το πώς απαντάμε στις απολύσεις και στο κλείσιμο των μαγαζιών.



3. Μια ακόμη νίκη σημειώθηκε στο καφέ - εστιατόριο Εμιγκρέ, όπου με μια παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το κατάστημα, πάρθηκαν πίσω 2 απολύσεις συναδέλφων, ενώ υπογράφτηκαν καινούριες συμβάσεις εργασίας, σύμφωνα με την πραγματική εργασία που δούλευαν οι συνάδελφοι. Παράλληλα οι συνάδελφοι διεκδίκησαν και πήραν παλαιότερα δεδουλευμένα (περίπου 20.000 ευρώ υπογράφοντας ιδιωτικά συμφωνητικά με την εργοδοσία).



ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ – Ε.Ε - ΔΝΤ



Ο κλάδος του επισιτισμού εδώ και πολλά χρόνια είναι το πειραματόζωο σε όλα τα αντεργατικά μετρά που έχουν πάρει οι Κυβερνήσεις και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι εργοδότες κερδοσκοπούν σε βάρος μας. Η ανασφάλιστη εργασία αγγίζει το 70%, τα ελαστικά ωράρια, οι απλήρωτες υπερωρίες, τα ανύπαρκτα επιδόματα και δώρα έχουν γίνει καθεστώς. Υπάρχει πλήρη παραβιάσει της εργατικής νομοθεσίας μιας και οι έλεγχοι του Ι.Κ.Α και της Επιθεώρησης Εργασίας είναι ανύπαρκτοι και πλέον δεν έχουν και ιδιαίτερη σημασία αφού η Κυβέρνηση τους έχει δώσει εντολές να υπερασπίζουν την «επιχειρηματικότητα» παρά τους εργαζόμενους.



Συνάδελφοι, με τα νέα μετρά όπως καταγράφονται στο Μνημόνιο, η κατάσταση για εμάς θα γίνει ακόμη πιο τραγική. Το ΔΝΤ δεν ήρθε να μας σώσει, αλλά να μας γυρίσει στον μεσαίωνα για να διασφαλίσει την αποπληρωμή των χρεών προς τις ξένες και ελληνικές τράπεζες, επιχειρήσεις και εργοδότες. Έτσι η εργατική νομοθεσία όπως την ξέραμε, η οποία ήταν κατακτήσεις των εργαζομένων μετά από σκληρούς αγώνες, δεν θα υπάρχει πια αν τους αφήσουμε.



Στο Μνημόνιο προβλέπονται τα εξής:



Κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων και αντικατάστασή τους από ατομικές συμφωνίες μεταξύ εργαζομένου και εργοδότη (κάτω από των φόβο της ανεργίας)



Μείωση των αποζημιώσεων απόλυσης και κατάργηση του ταμείου ανεργίας



Μεγαλύτερη ελαστικοποίηση των ωραρίων και κατάργηση υπερωριών.



Κατάργηση των βαρέων και ανθυγιεινών και μεγάλη μειώσει των συντάξεων στα 350 ευρώ.



ΜΕ ΜΑΖΙΚΟΥΣ, ΤΑΞΙΚΟΥΣ, ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ



ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ



Συνάδελφοι - ισσες



Με τι θυσίες που μας ζητούν να κάνουμε δεν σημαίνει ότι θα βγούμε από την κρίση αλλά θα δουλεύουμε μονό για να ταΐζουμε τις τράπεζες και τους κερδοσκόπους. Αυτή η οικονομική και κοινωνική κρίση δεν είναι αναστρέψιμη ούτε διαχειρήσιμη όπως μας λένε για να μας ρίξουν στάχτη στα μάτια. Όλα αυτά έχουν σαν στόχο την κατάργηση όλων των δικαιωμάτων μας και ουσιαστικά την μετατροπή μας από εργαζόμενους σε δουλοπάροικους.



Στην εποχή που μπήκαμε, οι αγώνες των εργαζομένων τόσο στον επισιτισμό όσο και συνολικά, θα είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Δηλαδή θα αφορούν την ίδια μας την επιβίωση. Η μόνη επιλογή που έχουμε είναι να στηριχτούμε στις δυνάμεις μας.



Να προετοιμάσουμε και να οργανώσουμε τους αγώνες μας με μαχητικές μορφές πάλης, πηγαίνοντας τους χωρίς συμβιβασμούς μέχρι τέλους.



Να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις, δημιουργώντας σε κάθε χώρο δουλειάς τις δικές μας αυτοοργανωμένες μορφές αγώνα (απεργιακές φρουρές, επιτροπές αγώνα και αλληλεγγύης). Εμείς οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να αποφασίζουμε τη διάρκεια και την μορφή των κινητοποιήσεών μας καθώς και τα αιτήματά μας που θα πρέπει να είναι ενωτικά, ενάντια σε κάθε διάσπαση και κατακερματισμό που προωθεί τόσο η συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΠΑΣΚΕ όσο και οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ.



Να ενισχύσουμε - ανασυγκροτήσουμε το Σωματείο μας αναλαμβάνοντας εμείς οι ίδιοι αυτή την υπόθεση, παίρνοντας τον αγώνα στα χέρια μας.



Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται και η Αντεπίθεση των Εργαζομένων στον Επισιτισμό, όπου έδωσε όλες τις δυνάμεις της για να οργανωθούν και να πετύχουν όλοι οι παραπάνω αγώνες. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους του κλάδου να στηρίξουν, να ενισχύσουν και να ενταχτούν, με όποιο τρόπο μπορούν, σε αυτή την προσπάθεια.



ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΦΤΩΧΙΑΣ – ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ – ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ – ΕΞΩ ΤΟ ΔΝΤ



ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ – ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ



ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΜΑΥΡΗ ΚΑΙ ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑ – ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ



5ΝΘΗΜΕΡΟ,7ΩΡΟ, 35ΩΡΟ – 1400 ΒΑΣΙΚΟ ΜΙΣΘΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ



ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΒΑΕ – ΕΝΤΑΞΗ ΤΩΝ ΔΙΑΝΟΜΕΩΝ ΦΑΓΗΤΟΥ ΣΕ ΑΥΤΑ



ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟ


http://antepithesistonepisitismo.blogspot.com/