tag:blogger.com,1999:blog-516906497610835519.post2323851261786645732..comments2022-03-24T21:09:35.717-07:00Comments on ΕΠΙ ΤΑ ΠΡΟΣΩ: Κάτω τα χέρια από τον αγώνα των εργαζόμενων στο BanquetUnknownnoreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-516906497610835519.post-37737499913051192752010-09-03T08:17:22.470-07:002010-09-03T08:17:22.470-07:00Από κάποιους χαρακτηρίστηκε η καθημερινή διαδήλωση...Από κάποιους χαρακτηρίστηκε η καθημερινή διαδήλωση της πόλης, από άλλους μια ιστορία καθημερινής τρέλας, από άλλους εμμονή μιας συγκεκριμένης πολιτικής οργάνωσης και από άλλους ο πρώτος σκληρός εργατικός αγώνας στην ΔΝΤ εποχή...<br /><br />Τι πραγματικά ήταν και συνεχίζει να είναι αυτός ο αγώνας;<br /><br />Πρώτα απ' όλα είναι μια ζωντανή απόδειξη ότι η συνείδηση της εργατικής τάξης δεν είναι στατική αλλά δυναμική και ότι η τάξη μας -η εργατική- έχει στις τάξεις της πραγματικά διαμάντια, ακατέργαστα μεν, αλλά διαμάντια.<br /><br />Είναι μια ζωντανή διαδικασία όπου κόσμος από διαφορετικές πολιτικές καταβολές βρέθηκε, συζήτησε, κοινωνικοποιήθηκε, αγωνίστηκε για έναν κοινό σκοπό.<br /><br /><br />Είναι ένα ζωντανό τεστ για το τι θέση πρέπει να πάρουν στη ζωή μας οι έννοιες αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις πολύ δύσκολες μέρες που έρχονται.<br /><br />Είναι ένα real time εγχειρίδιο μαχητικού συνδικαλισμού.<br /><br />Είναι ο εκκωφαντικός θόρυβος της ντουντούκας που συνεχώς επαναλαμβάνει το βίο και την πολιτεία της άθλιας εργοδοσίας.<br /><br />Είναι εκεί συνεχώς Δημητρίου Γούναρη με Στρατηγού Καλλάρη, ένα ζωντανό κύτταρο αγώνα στην καρδιά της Θεσσαλονίκης, να θυμίζει σε όλους μας ότι όσα δικαιώματα και κατακτήσεις να μας αφαιρέσουν υπάρχει κάτι που αφαιρείται πολύ δύσκολα και δεν φτάνουν ούτε ο οικονομικός εκβιασμός, οι διώξεις, οι συλλήψεις, η τρομοκρατία και η καταστολή. Κάτι που οφείλουμε να διεκδικούμε καθημερινά για τον εαυτό μας, τα παιδιά μας, τους φίλους μας και για όλη την κοινωνία.<br /><br />Αυτό το κάτι είναι η αξιοπρέπεια μας, του καθένα ατομικά και σαν τάξη συνολικά.<br /><br />Νίκη στον αγώνα των εργαζομένων στο εστιατόριο BANQUET, για την χαμένη μας αξιοπρέπεια, για τα σκατά που τρώμε κάθε μέρα, για να σηκώσουμε επιτέλους κεφάλι...athens indymediahttp://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1203830noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-516906497610835519.post-50280345667082609652010-09-03T08:16:29.767-07:002010-09-03T08:16:29.767-07:00Από κάποιους χαρακτηρίστηκε η καθημερινή διαδήλωση...Από κάποιους χαρακτηρίστηκε η καθημερινή διαδήλωση της πόλης, από άλλους μια ιστορία καθημερινής τρέλας, από άλλους εμμονή μιας συγκεκριμένης πολιτικής οργάνωσης και από άλλους ο πρώτος σκληρός εργατικός αγώνας στην ΔΝΤ εποχή...<br /><br />Τι πραγματικά ήταν και συνεχίζει να είναι αυτός ο αγώνας;<br /><br />Πρώτα απ' όλα είναι μια ζωντανή απόδειξη ότι η συνείδηση της εργατικής τάξης δεν είναι στατική αλλά δυναμική και ότι η τάξη μας -η εργατική- έχει στις τάξεις της πραγματικά διαμάντια, ακατέργαστα μεν, αλλά διαμάντια.<br /><br />Είναι μια ζωντανή διαδικασία όπου κόσμος από διαφορετικές πολιτικές καταβολές βρέθηκε, συζήτησε, κοινωνικοποιήθηκε, αγωνίστηκε για έναν κοινό σκοπό.<br /><br /><br />Είναι ένα ζωντανό τεστ για το τι θέση πρέπει να πάρουν στη ζωή μας οι έννοιες αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις πολύ δύσκολες μέρες που έρχονται.<br /><br />Είναι ένα real time εγχειρίδιο μαχητικού συνδικαλισμού.<br /><br />Είναι ο εκκωφαντικός θόρυβος της ντουντούκας που συνεχώς επαναλαμβάνει το βίο και την πολιτεία της άθλιας εργοδοσίας.<br /><br />Είναι εκεί συνεχώς Δημητρίου Γούναρη με Στρατηγού Καλλάρη, ένα ζωντανό κύτταρο αγώνα στην καρδιά της Θεσσαλονίκης, να θυμίζει σε όλους μας ότι όσα δικαιώματα και κατακτήσεις να μας αφαιρέσουν υπάρχει κάτι που αφαιρείται πολύ δύσκολα και δεν φτάνουν ούτε ο οικονομικός εκβιασμός, οι διώξεις, οι συλλήψεις, η τρομοκρατία και η καταστολή. Κάτι που οφείλουμε να διεκδικούμε καθημερινά για τον εαυτό μας, τα παιδιά μας, τους φίλους μας και για όλη την κοινωνία.<br /><br />Αυτό το κάτι είναι η αξιοπρέπεια μας, του καθένα ατομικά και σαν τάξη συνολικά.<br /><br />Νίκη στον αγώνα των εργαζομένων στο εστιατόριο BANQUET, για την χαμένη μας αξιοπρέπεια, για τα σκατά που τρώμε κάθε μέρα, για να σηκώσουμε επιτέλους κεφάλι...Anonymousnoreply@blogger.com